Direction 46.

'Ik zei het toch...' klonk Liams stem door de ruimte. Al moest ik toe geven dat hij gelijk had, vond ik het toch een beetje zielig voor Louis. Als waarschuwing stootte ik met mijn arm tegen die van hem en een kleine 'au' kwam uit zijn mond.
'Gaat het Lou?' Vroeg ik zachtjes. Al kon ik het niet zien ik wist dat Liam me verbaasd aan keek.
'Ja het gaat wel' klonk Louis' stem schor. Ik zuchtte opgelucht. We konden nu niet iemand met een in gedeukt hoofd gebruiken. Al vroeg ik me af hoe je zo stom kon zijn om tegen een muur aan te lopen... Al moest ik toe geven dat ik dat ook wel eens had gehad, maar dan met een glazendeur.
'Waarom porde je me nou net?' Ik schrok door plotseling Liams stem in mijn oor te horen. Toch knap dat hij wist waar mijn oor zat in het donker.
'Omdat ik het zielig vond' fluisterde ik terug.
'Maar ik had toch gelijk?' Ik spitste mijn oren. Niet hoorde ik alleen Liams stem fluisteren in mijn oor, ook hoorde ik een geluid dat ik nog twee keer eerder had gehoord. Een keer vlak voordat Zayn weg was, en een voordat Harry weg was. Zou dat geluid er iets mee te maken hebben? Ik verstijfde van de angst en drukte mijn rug stevig tegen de muur aan en mijn benen voor mijn borstkas. Zou had ik het gevoel dat er niet veel kon gebeuren.
'Louis? Liam?' fluisterde ik zacht, bang om geen reactie terug te krijgen. Bang om te weten dat ik alleen zou kunnen zijn in deze ruimte.
'Iemand?' vroeg ik nu iets harder. Ik slikte de brok in mijn keel weg. Dit kon toch niet? Het mocht niet!
'Hallo?' Vroeg ik met mijn normale stem waar nu over duidelijk paniek in klonk.
'Oh sorry Niall ik dacht na' nog nooit was ik zo blij geweest om Liam iets te horen zeggen. En weer werd het stil.
'Louis? Harry?' piepte ik.
'Ze zijn er niet meer' klonk Liam verrassend kalm. Zo kalm dat ik er bang van werd. Even dacht ik na over wat Liam net gezegd had.
'Hoezo zijn ze er niet meer?' vroeg ik verbaasd. 'Ik snap het! Ik snap het ik snap het ik snap het!' riep Liam blij. Ik begreep Liam eerst al niet helemaal, maar nu snapte ik hem echt niet meer. 'Wat snap je? Wat bedoel je?' nieuwsgierig keek ik rond afwachtend van welke richting Liams stem zou komen. Ik had de hele tijd naast hem gezeten, maar toen Louis helemaal uit geflipt was was hij ook opgestaan. 'Nou kijk het is eigenlijk heel simpel. O mijn god ik snap gewoon wat er bedoeld wordt!' Kirde Liam blij. Wat bedoelde hij toch?