007 - Belladonna Lestrange

Inmiddels waren er we al aangekomen in ons op één na laatste jaar. Olina, Fiber, Feather mochten me niet. Net als een heleboel anderen, vooral uit mijn eigen afdeling. Maar het mocht me niet baten. Ik had meer mensen die me wel aardig vonden. En een groep hechte vrienden; Luke, Jai, Rosalinda, Charlie, James (Al zat hij vaak samen met Charlie in de boeken), Beau en Daniël oftewel Skip. Rosa en ik waren echt beste vrienden geworden. Haar ouders hadden het eerst geweldig gevonden dat hun dochter bevriend was met dé dochter van Bellatrix Lestrange. Totdat ze erachter kwamen wat voor ideeën ik meedroeg. Sinds dien was het een hel thuis voor Roos, maar het grootste deel van de vakantie spendeerden we toch bij de jongens in Melbourne. Eerst moesten we daar altijd met Brandstof heen, maar sinds kort hadden we leren verschijnselen en dat maakte het een heleboel simpeler. Zeker met de strenge handhaving in mijn weeshuis.

Vandaag hadden we ons met z'n allen bij Skip verzameld. om vanuit daar naar de Wegisweg te gaan. Mijn moeder had me nogal wat geld achtergelaten, familie erfstuk. Maar ik was er zuinig mee en zorgde ervoor dat ik later ook nog wat eraan had. 'Oké, is iedereen er?' Skip's moeder liep gestrest voor ons langs en telde iedereen nauwkeurig. Daniël's oudere broers gingen ook mee, en James' zusjes. 'We spreken af bij Goudgrijp, tot zo.' riep Gina, de moeder van de Brooks-jongens. 'Byez!' gilde ik vlak voor ik verdwijnselde. Tollend landde ik voor de tovenaars bank, waar Gina ons al opwachtte. Al snel was iedereen er. We moesten natuurlijk eerst even geld ophalen. Met het gouden sleuteltje in mijn slanke hand liep ik door de bank, kin ommhoog, rechte rug, trotse blik. Ik had wel eens gehoord dat je aan mijn houding kon zien dat ik op m'n ma leek. Dan antwoordde ik altijd dat dat wel zo kon zijn, maar dat ik écht iets had om trots op te zijn, en zij niet.
'Kluis van Lestrange. Belladonna.' Met een klap legde ik de sleutel op het bureau. De kobold keek me chagrijnig aan. Brutaal keek ik terug. 'Ik houd niet van wachten, weet je.' siste ik. 'Nee, je moeder ook al niet. Je hebt het klaarblijkelijk niet van een vreemde.' antwoordde hij terwijl hij zijn lijst na ging. 'En de Brooks kluis.' kondigde Luke luid aan terwijl hij e sleutel net als ik hard op het houd legde. Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek me even aan, met een veelbetekenende blik. Ik grinnikte en keek hoofdschuddend de andere kant op. Na Rosa was ik het meeste close met Luke. Ik zou echt niet weten wat ik zonder die twee zou moeten. 'Kluis Sahyounie.'
'En Rivers.'
'Lewkey.'
'Voeg Yammouni daar ook maar bij toe.'
Iedereen leverde zijn sleutel in en na een paar minuten konden we gaan. Eerst naar de Brooks kluis, door naar Sahyounie, Yammouni, Rivers, Lewkey en als laatste mijn kluis. Plagerig duwde ik Charlie aan de kant toen ik uit het rare wagonnetje klom. 'Lestrange...' schreeuwde hij dreigend. 'Jaaah?' vroeg ik engelachtig terwijl de kluis werd geopend. Ik greep wat munten en vulde mijn buideltje tot er echt niks meer bij kon. Ik zag erop toe hoe de kluis weer zorgvuldig werd gelsoten en stapt in naast Roos. Gelijk draaide ik me om naar Luke. 'Waar gaan we eerst heen?' Hij glimlachte. 'Klieder en Vlek. We moeten echt veel boeken hebben dit jaar.' Ik knikte beaamend. 'Op naar Klieder en Vlek. Geld verspillen en boeken die ik toch weer sloop.' juichte ik sarcastisch. De anderen vielen in.

Even later liepen we door de Wegisweg, Daniël, Beau, Jai, Charlie, James, Rosa, Luke en ik. Bij Klieder en Vlek waren we inmiddels al geweest. Ook mijn nieuwe school gewaden zaten in mijn rugzak, samen met nog een heleboel andere dingen voor school. 'Ik kan niet geloven, dat dit ons op één na laatste jaar word.' merkte Roos opeens op terwijl we langs de toverstok winkel liepen. Hij hete nog steeds Olivander, maar was van iemand anders; Mr. Insano.
'Ik ben lekker al klaar- Charlie kom je?!' lachte Beau terwijl hij zich omdraaide. Charlie stond voor het raam van Olivander. Hij leek naar binnen te staren. Ik haalde mijn schouders op, keek naar Luke en liep naar de winkel toe. Ik ging naast Charlie staan en keek naar binnen. Nu zag ik waarom hij stond te kijken, en ik beet op mijn lip. 'Wat waren we klein toen.' zuchtte Rosa, die nu ook naast ons stond. 'Ja hè...' ik zuchtte en sloeg mijn arm om Charlie heen. Rosa stond aan de andere kant van Charlie, en deed het zelfde. De anderen voegden zich ook bij ons, zodat we een ketting voor het raam van de toverstok winkel vormden. Binnen was een jochie bezig stokken uit te testen. Zijn ouders en - ik gokte - oudere zus stonden naast hem. Het lukte maar niet om de perfecte stok te vinden. 'Bij mij ging het ook zo, weet je nog Bella. Toen ik een nieuwe stok nodig had.' mompelde Luke, die naast me stond. 'Ja. En maar uitproberen.' Ik lachte. 'Ik had toen echt een lamme arm.' zucht Luke. Ik voel hoe zijn arm me wat meer tegen zijn lichaam aan trekt en kijk op. Ik zucht ook. We hadden de afgelopen jaren zo veel meegemaakt. Het jongetje binnen leek eindelijk een goede toverstok te hebben. Er spoten wat kleurige vonken uit en zijn ouders haalden opgelucht adem. Het zusje... Keek me recht aan toen ik mijn blik op die van haar vechten. En ik weet niet wat het was maar ik greep Luke's shirt vast en trok hem weg bij het raam.