The Last Ten 1.

Samuel
Ik rende wat trager, ik wou dat Ayla bij mij kon komen.
langzaam begon het bos in brand te gaan, dus we moesten door blijven rennen.
de beroeps konden ons niet achterna, maar om veilig te zijn van het vuur moesten we de beek over.
samen plonsden we het water in, en zwommen we de beek over.
We dronken nog wat, en trokken voort, Nu klommen we weer in een boom, om daar te slapen.
Het was niet gemakkelijk om in een boom te slapen, Maar we hadden geen andere keus.
De volgende dag was rustiger. We trokken gewoon voort, de zon scheen harder, en het water geraakte langzaam op.
er kwamen meer wespen, maar doordat er niets gebeurde, geraakten de mensen in het capitool verveeld.
plots kwam er een stem: Het kwam overal over, over het capitool, over de arena, en misschien wel over alle districten.
AAN DE HOORN DES OVERVLOEDS GAAN WE WEER SPULLEN LEGGEN. WIE WIL KAN GAAN.
Ik werd moe van het lopen, en vroeg aan Ayla: "Gaan we of niet?"
"Wel... Ik heb nu mijn boog. en als we gaan, zullen we misschien gedood worden. Ik ben er zeker van dat Solc en Sophie gaan dus ja."
"mij goed, ik had ook geen zin om te gaan." zei ik. Plots hoorde ik geritsel in de struiken.
een paar stokken kwamen boven de struiken uit.
"Geen tribuut in ieder geval." zei ik tegen Ayla.
Ayla trok razendsnel een pijl, trok er aan, en toen kwam er een hert uit de struiken. Ayla liet haar pijl gaan, en trof het hert in de schouder, Maar het hert bleef gewoon doorlopen.
Ayla schoot haar tweede pijl, af, die raakte het hert in zijn rug, waardoor hij wat vertraagde.
Maar het hert kwam dichterbij, Ayla trok een werpmes, gooide het naar het hert maarm miste.
Ik ging opzij, trok mijn mes. maar ik was onzeker.
Het hert kwam op Ayla af, ze viel op de grond. Het hert was klaar om haar te vertrappelen, maar toen gooide ik mijn mes.
het vloog in het hert zijn richting, en doorboorde zijn hart.
Ayla stond op en kwam naar mij. Toen gingen we zitten, en we keken naar de zonsondergang.
Toen fluisterde ze in mijn oor: ik hou van je.
Jalia
"Ik ga naar de hoorn!!!" zei Cynthia vastberaden.
"Je zult gedood worden." zei ik.
Maar het had geen nut.
we gingen dan toch naar de hoorn. Toen we er waren zagen we Solc en Sophie, en ook één snelle jongen met donkerbruin haar.
De jongen liep razendsnel naar de hoorn, net zoals de vier anderen, ik ik gooide mijn bijl, het hakte zijn kop af. KNAL!!!! nog negen!
zei ik. Toen nam ik een zwaard van de hoorn, een paar messen, een werpspeer. Cynthia kwam achter mij aan.
Ik gooide mijn speer naar Sophie, die het ontweek.
Solc kwam op mij af, hakte met zijn zwaard tegen mijn zwaard, maar ik kon hem tegen zijn schouder raken. Dit vertraagde de snelheid waarmee hij sloeg, ookal had ik een slag recht in mijn gezicht gekregen kon ik hem nog net aan, maar plots voelde ik langs achter in mijn nek echte pijn, ik ....
.... KNAL!
Cynthia
blij stond ik voor Jalia, eigenlijk haatte ik haar.
Als ik kon kiezen tussen haar, en de twee beroeps, zou ik wel snel mijn keuze hebben gemaakt,
en die had ik nu gemaakt.
Nog 8 tributen te gaan.
En zeker Samuel, ik verbaasde me dat hij nog niet dood was, maar samen met Solc en Sophie kan ik hem wel aan.