Hoofdstuk 34

“Hé”zeg ik als Peter de deur open doet. Ik ben net naar mijn werk geweest en heb mijn laatste interview ingeleverd. Dirk en ik hebben nog even gepraat en toen ben ik weggegaan. “Hé mop”zegt Peter en hij geeft me een knuffel. “Kom even binnen. Ik moet mijn spullen nog pakken.” “Oké.” Ik stap naar binnen en doe mijn jas open. Niet uit, want we gaan toch zo weer weg. Peter en ik lopen naar de woonkamer en ik zie een vrouw in de kamer zitten. Ik loop naar haar toe en steek mijn hand al uit. Ze neemt hem aan en schudt hem. Ze lacht vriendelijk naar me. “Ik ben Aimee.” “Oh dus jij bent Aimee. Peter heeft al veel over je verteld. Hij kan zijn mond niet over je houden.” “Mam!” “Ik houd mijn mond al dicht.” Ik lach even en draai me om naar Peter, die een rood hoofd heeft. “Ik heb alles. We kunnen gaan.” “Oké”zeg ik. “Dag mevrouw.” “Fijne dag samen”antwoordt de moeder van Peter. “Dag mam”zegt Peter snel en trekt me mee naar buiten. We lopen snel naar mijn auto en ik ga achter het stuur zitten. “Waarom wilde je opeens zo snel weg?” “Ik schaam me voor mijn moeder.” “Je hoeft je nergens voor te schamen hoor. Ze lijkt me heel aardig en gezellig.” “Dat is ze ook. Alleen weet ze niet wat ze wel en wat ze niet kan zeggen.” “Daar zijn moeders voor. Mijn moeder doet dat ook.” “Ach, dan zal het wel normaal zijn.” “Dat is het ook.” Ik start de auto en rijd het erf af. Ik voel een hand op mijn been liggen en kijk even naar Peter. Het is zijn hand die op mijn been ligt en langzaam heen en weer gaat. Waar is hij mee bezig? Zou Peter mij leuk vinden? Hij is knap en aardig maar ik vind hem niet leuk. Oké misschien een beetje dan. Maar wat ik voor hem voel is anders dan wat ik voor Charlie voelde en nog steeds een beetje voel. Ik trap mijn pedaal harder in en we beginnen harder te rijden. “Waarom gaan we zo snel?” “We zijn laat. Ik had tien minuten geleden al met Gwen afgesproken”lieg ik. “Oh oké.” Ik vind het niet leuk om tegen Peter te liegen maar het moet nu even. Peter laat duidelijk merken dat hij me leuk vindt, maar ik weet niet wat ik wil. Ik wil hem niet kwetsen en daarom wil ik zo snel mogelijk uit deze auto.

“Aimee, kom dat hokje nou eens uit. Ik wil zien hoe die jurk is als jij hem aan hebt en Peter ook.” “Wacht even. Ik ben bijna klaar.” Ik rits het jurkje vanachter dicht en loop dan het pashokje uit. Op het gezicht van Gwen verschijnt een grote glimlach en Peter staart me aan. Ik loop naar de spiegel en bekijk mezelf. “Wow, Gwen. Hij is prachtig.” “Dat valt wel meer hoor. Hij wordt alleen prachtig omdat jij hem aan hebt.” Ik voel mijn bloed naar boven stromen en begin met mijn vinger te spelen. “Volgens mij heb ik nog wel leuke hakken die erbij staan. Ik ga ze even halen.”Gwen loopt de kamer uit en laat mij en Peter achter. Ik blijf de jurk bekijken die ik aan heb. Ik heb een lange witte strapless jurk aan. Hij is vrij simpel maar zo prachtig. De jurk van Gwen is ook super. Ze heeft ook een jurkje voor Ilja gemaakt. Dat kan mijn zus dan wel weer. Ze kan super mooie en leuke kleren maken. Ik kan aan haar merken dat ze zenuwachtig is. Ze gaat over drie week trouwen. Echt spannend. Wij hebben er allemaal zin in. Peter komt ook. Gwen heeft hem net uitgenodigd en omdat hij dan nog steeds in Nederlands is, komt hij ook. Jammer dat Charlie niet kan komen. Ik zou hem wel willen zien. Oké ik heb hem gister nog gezien maar ik mis hem. Ik voel dat ik twee armen om mijn middel heen heb zitten en schiet uit mijn gedachten. “Waar was jij met je gedachten”vraagt Peter. “Niet hier.” “Nee, dat merkte ik ook al. Je bent prachtig met die jurk aan.” “Dank je.” “Je bent ook prachtig als je hem niet aan hebt hoor.” “Slijmbal”zeg ik en Peter grinnikt lief. Peter slaat zijn arme steviger om me heen en trekt me een beetje naar zich toe. “Je bent geweldig, Aimee. Je bent knap en aardig. Je bent lekker jezelf en dat vind ik leuk”zegt Peter en ik weet niet wat ik terug met zeggen. Ik vind hem ook knap en aardig en hij is leuk maar om de een of andere rede kan ik het niet zeggen. “Ik geef om je Aimee.” Peter komt met zijn mond steeds dichter bij mijn nek en ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil het wel maar ik wil het ook weer niet. Wat moet ik doen? “Aimee, ik heb ze ge…”zegt Gwen en Peter laat me snel los. “Wat waren jullie aan het doen?” “Wij… wij waren…”stottert Peter. “Peter hielp me. Mijn rits zat niet goed dicht.” “Oh, oké. Maar ik heb ze gevonden”zegt Gwen vrolijk en houdt een paar hakken in de lucht. Gwen is echt mijn reddende engel.