2. surprise

Ik deed mijn ogen open en knipperde een paar keer. De tv stond nog aan en ik was dus op de bank ik slaap gevallen. Nog wrijvend in mijn ogen ging ik op zoek naar de afstandbediening die ik onder de bank vond. Boos drukte ik op een paar knopjes en uiteindelijk werd toch het beeld zwart. Wazig staarde ik voor me uit en hoorde mijn maag rommelen. Ik slenterde naar de keuken en maakte ontbijt. Langzaam werkte ik alles naar binnen en hoorde mezelf smakken. Op het moment dat ik een slok thee wou nemen ging de bel. Ik slikte de laatste restjes door en liep naar de deur om die open te doen. Voor de deur stond de postbode met een hond. Het hondje was erg klein en zat in een mandje. De postbode gaf mij het mandje en voor ik antwoord kon geven was hij al verdwenen. Het hondje likte over mijn hand en begon te blaffen. Lachend droeg ik hem naar binnen en haalde hem uit de mand. Ik ging op de grond zitten en bekeek het briefje wat er bij zat.

Lieve May,
We missen je heel erg maar helaas zijn we nog een dag langer weg.
Dit hondje (hij heet Puk) is voor jou, zorg er goed voor!
Veel liefs van je ouders.
Ps: in het mandje ligt nog een verassing.

Fijn, nou zijn de nog langer weg. Ik weet niks van deze stad en dan denken ze dat ze het goed kunnen maken met een hond. Oke, het was dan wel het liefste en leukste hondje dat ik ooit had gezien. Boos zat ik daar op de grond samen met puk die zielig aan kwam lopen om mij te troosten. Het dekentje wat in zijn mand lag legde ik over hem heen. Zo zaten we daar ongeveer een kwartier lang. Ik wou net opstaan maar in mijn ooghoek zag ik iets in de mand liggen. Vol trots liet ik de credit card doot mijn vingers glijden en bedacht wat ik vandaag allemaal zou gaan kopen. Ik knuffelde mijn hondje puk en op dat moment voelde ik me toch even gelukkig.