Op school.

Fleur

Nils komt naar me toe en ik vertel hem alles. Hij schrikt heel erg en hij zegt dat ik bij hem mag wonen. Ik vind het een goed idee en dan gaan we mijn spullen ophalen bij school, ja bij school, niet thuis. Als we even later met zijn allen naar school fietsen zien we dat de er 3 ramen kapot zijn. Nils en Ales lopen er heen en de andere knuffelen ons. "D-a-a-n-?" vraag ik met een bibberende stem. "Ja?" antwoord hij. "Is er in gebroken?" vraag ik en begin te huilen. "Ja, ik denk het wel. NNIILLSS!! AALLEESS!! KOM MAAR TERUG!" roept hij en doordat hij begint te schreeuwen begin ik nog harder te huilen. "Rustig maar lieverd!" hoor ik in mijn oor. Ik word duizelig en zak door mijn benen. "FFLLEEUURR!" hoor ik nog en daarna word alles zwart. "Snel! Bel aan ambulance!" zegt Nils. "Oke!" roepen ze allemaal. "Shitt! Geen bereik hier!" zeggen ze. "Oke! Dan pak ik Fleur nu en loop wel naar het ziekenhuis toe!" zegt Nils huilend. Hij pakt me op en loop weg. "Nils! Rustig, het komt echt goed!" hoor ik als ik word neer gelegt. Eidelijk kan ik mij ogen openen. "Daan! Ze is wakker!" roept Nils en geeft me een knuffel. "N-i-l-s-?" vraag ik en duizel weer weg. "Daan! Ze ... ze ...." verder komt hij niet want hij begint te huilen. Daan komt aan lopen en troost Nils. Daan drukt op een knop en er komt een zuster aan. "Zuster, ze was net even wakker en zei iets en toen duizelde ze weer weg" zegt Nils rustig. "Nils, ik ga wel even naar de rest toe. Ik kom zo wel even terug" zegt Daan en loopt weg.

Ondertussen in de wachtkamer

Esther

OMG, dat was schrikken. Eerst haar ouders, dan is er ingebroken op onze school, en dan zakt ze weg. "Ik ... dit ... verder kom ik niet want ik begin te huilen. "Rustig lieverd, er is niks aan de hand!" zegt Rein en knuffelt me. "Rein, ze was net even wakker en zei iets en toen zakte ze weer weg" zegt Daan die net aan komt lopen. Ik begin nog harder te huilen en Daan komt me ook troosten, "Sttt, Esther het komt echt goed. Ze zijn nu aan het onderzoeken waar door het kwam. Het kan zijn dat ze weg zwakte door dat ze thuis geslagen word, maar ze weten het niet zeker" zegt Daan. Ik geef Rein en Daan een knuffel en loop dan weg. Ik loop naar buiten, om de hoek van het ziekenhuis en ga daar staan huilen. "ESTHER! WAAR BEN JE?" hoor ik Rein roepen. "Rein, ik denk dat ze even alleen wil zijn!" hoor ik Daan roepen. "Nee, ik ga haar zoeken!" hoor ik een paar meter van me af. Ik ga in het hoekje zitten en begin weer te huilen. Rein rent de straat op en dan ...

Wil je weten wat er dan gebeurt? Blijf op letten!