Hoofdstuk 2

Vanuit Xaviera:

Ik loop de les in en zie dat er nog plek is voor Daan en Owen, snel gaan ik en Sabiene daar zitten. We krijgen een hele saaie uitleg over poezie bij Nederlands. Omdat het bijna valentijnsdag is moeten we een valentijnsgedicht schrijven. Ik denk: Oh, leuk nu kan ik een gedicht schrijven en die aan Daan geven. Na de eeuwige uitleg gaat de bel. We lopen met zn 8en door de gang naar wiskunde. Als ik het lokaal in wil lopen pakt Daan mijn hand en trekt me mee naar een stukje van de gang. Ik wist niet wat ik moest doen maar gelukkig begon Daan te praten. Hij zei: Xaviera, ik weet t ik ken je nog maar net maar wil je mijn vriendinnetje zijn? Ik kon wel gillen van blijheid maar dat deed ik niet ik zei: Ja! Tuurlijk wil ik je vriendinnetje zijn en ik gaf Daan een knuffel. Samen liepen we het lokaal binnen en toen zagen we dat Hodan & Nils, Owen & Sabiene en Rein & Joline naast elkaar zaten en toen ging ik naast Daan zitten. De leraar liep het lokaal uit om onze proefwerken te halen en toen appte ik snel naar Joline, Hodan en Sabiene dat ik en Daan samen zijn maar mn vriendinnen waren me voor, ze hadden ook een relatie. Daan keek op mijn telefoon wat ik aan het doen was en toen vroeg hij om mijn nummer. Ik gaf hem mijn nummer en ook die van Joline, Hodan & Sabiene. Daan maakte snel een app groep aan met Rein, Owen, Nils, Joline, Sabiene, Hodan & mij. Toen de leraar binnenkwam zat iedereen rustig opdrachten te maken en toen ging de bel. EINDELIJK PAUZE! dacht ik. De hele pauze zaten we met zn 8en bij elkaar.