Hoofdstuk 1

PROLOOG

Het was op een ochtend in 1804. Toen was ik net veranderd, ik kan het me goed herinneren, en laat ik zeggen: het was verschrikkelijk. Die dorst.. En moordlust, ik weet het niet. Hoe dan ook, het was de bedoeling dat ik mijn vader zal opvolgen: een vampierjager. Die plannen vielen in duigen toen ik zelf zo'n verschrikkelijk wezen werd. Wij noemden het graag verdorven wezens van het duister. Ik was gelovig, nogal, dus dit ging helemaal buiten mijn boekje. Ik was een getalenteerde vampierjager, en ranselde met liefde alle vampiers af-in mijn gedachten. Dat ik er nu een ben is dus nogal ironisch. Ze hadden mijn dood in scene gezet, want mijn zielige vader wilde niet dat iemand er ook maar achter kwam dat zijn eigen dochter zo verdorven was. Ik heb van alles geprobeerd- alles, om een mens te worden. Of dood te zijn. Met weinig succes. Dus heb ik geprobeerd er mee te leven. En ik zal dat blijven proberen.
Mijn naam is Irena Asimov, ik heb een afschuwelijk bestaan en ik ben 19 jaar (of 84, het is maar hoe je het wil noemen).

O ja, ik word altijd achternagezeten, door jagers. Nooit heeft iemand gezegd dat een vampier zijn leuk is.