003. Lynn Moore
something in the way you move makes me feel like I cant live without you
yeah it takes me all the way
Ondanks de enorme drukte op het strand hadden we toch een plekje aan de bar weten te bemachtigen. Daniel drukte een roodkleurige cocktail in mijn handen en hief zijn glas omhoog.
"Dames, Rebecca, heren" begon hij lachend. Rebecca nam een grote slok van haar cocktail en negeerde hem totaal. "Op een geweldige vakantie."
"Op een geweldige vakantie" jubelde Isa hem na, en ze sloeg in één keer haar drankje achterover. Lachend volgde iedereen haar voorbeeld. Ik voelde de alcohol branden in mijn keel, ik had geen idee wat er precies in zat maar het zou vast sterk spul geweest zijn.
Een harde gil van Isa deed me haar kant op kijken. Mike had zijn shirt uitgetrokken en Isa over zijn linker schouder heen gegooid, voordat Isa ook maar iets had kunnen doen was hij al met haar richting de zee vertrokken.
Gierend sloeg ze tegen zijn schouderbladen aan, wat er eerder grappig uit zag dan dat het echt effect had. "Godverdomme Mike ik moet mijn bikini nog aan doen," gilde ze. "LAAT ME LOS."
En dat deed hij ook, nadat hij een aantal meter de zee in was gelopen liet hij zichzelf, inclusief Isa, in het warme zeewater zakken. Haar schreeuw was onmogelijk te missen, waardoor ik mezelf niet langer in bedwang kon houden en in de slappe lach schoot.
"Dat water ziet er wel lekker uit" grijnsde Jake, waarbij een rij perfect witte tanden ontbloot werd. "Ga je ook mee Lynn?"
"Ja tuurlijk" lachte ik.
Ik was blij dat ik mijn bikini een half uur geleden al aan had getrokken, met deze hitte was het sowieso niet te doen om meer dan een bikini aan te hebben.
Toen Jake zijn shirt over zijn hoofd heen trok en achter zich op de grond gooide werd mijn blik automatisch naar zijn gespierde bovenlichaam getrokken. Mijn mond zakte een stukje open bij het zien van de vele littekens, maar het gene wat het meest mijn aandacht trok was de schotwond op zijn borst. Het zat vlak naast zijn hart en had een enorm litteken achter gelaten.
Zonder na te denken stapte ik naar hem toe en liet een vinger over het litteken heen glijden.Toen mijn ogen de zijne vonden zette ik een klein stapje naar achteren.
"Het zit echt vlak naast je hart," mompelde ik verbaasd. "Hoe kom je er aan?"
"Uuhh," begon hij, zijn ogen schoten richting de zee. "Ik zit al vanaf mijn zestiende bij het leger, het was echt een stom ongeluk."
Ik glimlachte en gaf hem een zacht klopje op zijn bovenarm, het was duidelijk dat hij er niet graag over praatte. "Zullen we de rest maar volgen dan?" vroeg ik, mijn lippen leken niet meer te kunnen stoppen met glimlachen. Het voelde zo goed om bij Jake in de buurt te zijn dat ik me af begon te vragen wat er mis met me was, ik kende die jongen hooguit een uur.
Jake stopte zijn handen in de zakken van zijn zwembroek en sloot zijn ogen tegen het zonnetje.
"Hoe oud ben je eigenlijk?" vroeg ik nieuwsgierig.
"19," lachtte hij. "Jij?"
"18, maar over een maandje ook eindelijk 19."
Een golf spoelde water over mijn voeten heen, en genietend sloot ik mijn ogen. Ik ademde de zoute zeelucht diep in en liet een tevreden zucht over mijn lippen heen rollen.
Ijskoude spetters op mijn warme buik lieten me opschrikken en ik kon een zacht gilletje niet onderdrukken. De grijns op Jake's gezicht werkte bijna aanstekelijk en zorgde ervoor dat ik achter hem aan het water in rende.
"Daar ga je spijt van krijgen Jake" lachte ik.
"Ja dat denk ik ook niet" proestte hij, waarna hij me in een snelle beweging dieper de zee in trok.
Reageer (1)
Love it gurlies!
1 decennium geleden