Know 48

Ze lachen en meteen voel ik me ongemakkelijk. De geluiden komen steeds dichter bij. Ik voel een drang om op te staan en hem in zijn gezicht te timmeren. Ik bijt op mijn lip en de stemmen zijn nu vlak bij. Ik zie een schoen. En even later komt Zayn zijn hele groepje tevoorschijn. Ik probeer zo stil mogelijk te zijn zodat ze me niet zien. Maar natuurlijk zorgt mijn neus er weer voor dat ik precies op dat moment moet niezen. Het hele groepje kijkt op en Zayn grijnst gemeen als hij mij ziet. 'Zo zo, wie hebben we hier? Waar is je arme arme vriendje' zegt hij pestend. Ik vergeet mijn angst en word woedend. 'Die ligt thuis op de bank omdat je hem een gebroken neus en een paar gekneusde ribben hebt gegeven' knars ik. Oke, ik weet niet zeker of dat van die ribben waar is maar een beetje verergeren kan altijd. 'Dat is dan zijn verdiende loon' zegt Zayn achteloos. 'Wat heeft hij gedaan dan?' vraag ik boos. Zayn zegt niets. 'Niks! Ja, helemaal niks. Alleen maar omdat jij zo nodig stoer moest doen heeft hij nu een trauma voor het leven' zeg ik woedend. 'Jij gaat spijt krijgen meneertje. Heel veel spijt' grom ik en ik loop weg.