HvP - 11

“Maar nu, nu kent de hele wereld ons en denkt men dat we het fijn vinden dat ze aandacht aan ons besteden. Maar dat is niet zo. We willen aandacht om wie we zijn en niet voor wat we bereikt hebben.”
“Eerst wilden we ze wat schrik aanjagen, maar dat liep op gegeven moment uit de hand. Een vrouw viel ons aan en uiteindelijk belandde ze in het kanaal en verdronk. We bedachten dat dit misschien de beste waarschuwing was.”
“Het was een teken. Ze stierf op dezelfde manier als Yentel. Daarop zijn we voortgegaan. We plukten een haar van de camera van nog zo’n opdringerige nieuws-gier. Dat gebruikten we om een voodoo-pop te maken. Die hebben we in brand gestoken. Het was blijkbaar niet van hem, maar wat deed dat er ook toe. Iedereen die hen hielp, zorgde er mee voor dat ze ons lastigvielen.” Ze lachten om de verbijsterde uitdrukking op de gezichten van de aanwezige agenten. “Ja, hoe vreemd het jullie ook in de oren klinkt, we hebben geleerd van ons heksje wat toveren is.”
“Het maakt het erg simpel om via een glazen bol een koord te besturen van een ongelukkige die met zijn camera iets te vaak ergens ongevraagd op de loer lag.”
“Het vergif was nog het moeilijkste.” De twee zussen lachten uitgelaten. “Hoe raak je ongezien met een bezem op het dak van een kerktoren? Bovendien was het volle maan en dus erg licht.”
“Ik geloof dat we nu wel alles verteld hebben, nietwaar zussie?”
“Dat denk ik ook.”
“Dan gaan jullie nu mee naar het bureau”, zei Roeland dapperder dan hij zich voelde.
“We geloven niet dat we daar veel rust zullen vinden…” Gelijktijdig legden de twee zussen hun hand op een stapel beschreven papier. Het volgende moment waren ze verdwenen. Alleen de bladeren ritselden alsof er een zachte wind waaide. Minutenlang kwam niemand van zijn plaats. Sommigen sloegen zelfs een kruis. Uiteindelijk kwamen een paar agenten in beweging. Roeland liep naar het bureau, de anderen naar de deur.
“Roeland, pas op”, zei Xanthin. Roeland moest en zou echter te weten komen wat er met de twee schrijfsters gebeurd was. Hij keek naar de papieren. De heks van Paina stond er in grote letters. Hij sloeg het open.