HvP - 4

Roeland liet het boek bijna uit zijn handen vallen. Gewurgd… Hiervoor was Ury levend verbrand en daarvoor Yentel die door de heks aan handen en voeten gebonden de rivier in was gegooid. Dat waren dezelfde doodsoorzaken als die van de drie slachtoffers van de seriemoordenaar. Dit kon toch geen toeval zijn? Onmiddellijk greep hij naar zijn gsm en belde Xanthin. Slaperig nam die op.
“Roeland, ik weet dat ik jou uit je bed gebeld heb, maar moet je daarom hetzelfde doen met mij?”
“Xanthin, ik heb iets ontdekt!” Zijn vriend was meteen klaarwakker.
“Vertel.” Roeland vertelde tot welke slotsom hij zonet gekomen was.
“Laat je je nu niet een beetje teveel meeslepen door dat boek, Roeland? Is het niet wat vergezocht? En zo zeldzaam zijn die doodsoorzaken nu ook weer niet.”
“Maar in die volgorde en op juist dezelfde manier?”
“Je kunt alles beweren. Ik heb het boek niet gelezen, maar camera’s kwamen er toch niet in voor?”
“Natuurlijk niet, maar…”
“Roeland, ik ga slapen en ik raad jou aan hetzelfde te doen.” Xanthin haakte in.
Roeland bleef nog minutenlang wezenloos naar zijn gsm staren. Het klonk misschien belachelijk, maar om het onmiddellijk af te kraken… Trouwens mensen zonder duidelijke reden vermoorden, dat sloeg al helemaal nergens op.
Hij bladerde terug. Ook al geloofde zijn vriend hem niet, hij was er nog altijd van overtuigd dat hij een mogelijk spoor gevonden had. Misschien kon hij meer te weten komen door de passages waarin Yentel en Ury vermoord werden opnieuw te lezen.

De vier vrienden liepen door het bos. Plots schreeuwde Ury het uit van pijn. Iedereen keek om, wat was er aan de hand? Verstijfd van angst bleven ze staan. Langzaam veranderden zijn lichaamsdelen in as. Hoe kon dit zomaar gebeuren? Tobias rende doodsbang weg van de plek des onheils. Vince en Sofie daarentegen konden zich niet verroeren. De wind verspreidde de laatste restjes van hun vriend over heel Paina.