002. Jake West

Glimlachend keek ik toe hoe Samuel en Mike zich licht geirriteerd op het gras lieten vallen. Mijn kleine broertje en zijn beste vriend konden niet eens een tent op zetten.
Ik snapte niet waarom mensen hier altijd zo'n probleem van maakten, Daniel en ik hadden onze tent ook binnen 5 minuten opgezet.
Ik had in een oogopslag gezien dat alle drie de meisjes ontzettend knap waren. Wat de jongen bij het groepje deed was me eerst niet duidelijk, maar ik kreeg door dat hij niet erg mannelijk was.
'Mikey, haal eens twee biertjes.' mompelde ik, en gooide in een vlugge beweging een tentstok richting Daniel. Ondanks dat deze met zijn rug naar me toestond draaide hij onmiddelijk om, en ving de stok behendig op.
Zuchtend stond Mike op en sjokte onze tent in. Onze plaats was precies tegenover die van de meisjes.
De zon stond hoog aan de hemel en liet haar gloeiende stralen onze lichamen verwarmen. Het was een snikhete dag in Spanje. Ik verlangde nu al naar het heerlijk verkoelende water.
Terwijl Daniel de laatste paar haringen in de grond sloeg met een dikke steen hield ik de tent vast met mijn beide armen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik hoe Mike weer onze kant op kwam lopen, in zijn handen twee bierflesjes.
Toen hij zag dat ik geen vrije handen over had begon hij te grijnzen.
'Nee Mike, niet doe-' ik stopte met praten omdat hij het donkergroene flesje al mijn kant op had opgegooid. Een vloek kroop over mijn lippen, en ik hoorde hoe Samuel en de meisjes in de lach schoten.
In een fractie van een seconde had ik het gewicht van de hele tent naar mijn ene arm verplaats. Net voordat het flesje mijn gezicht zou raken, greep ik hem uit de lucht en omklemde de hals met mijn vingers.
Samuel floot bewonderend, en ik zag hoe Isa in haar handen klapte. Ik schudde lachend mijn hoofd.
Daniel sloeg nog een laatste keer met de steen, en ik voelde hoe de tent straks stond.
Met een tevreden gezicht bekeek Daniel zijn werk. Vlug klopte ik mijn kleren af en opende het flesje bier.
'Jullie zijn echt de beste!' jubelde Isa. Terwijl Rebecca haar slippers aantrok leek ze ons oprecht dankbaar aan te kijken. Daniel schonk haar meteen een grijns.
Mijn ogen schoten naar het meisje dat mijn aandacht vanaf het begin al getrokken had. Haar volmaakte gezicht werd gesierd door lange, blonde haren die als een waterval over haar schouders hingen. Toen onze blikken elkaar kruisten kropen haar mondhoeken omhoog.
Een onbewuste glimlach verscheen op mijn gezicht. Er was iets aan haar, iets waardoor ik me beter ging voelen. Misschien kwam het door de schittering in haar diepblauwe ogen.
'Kunnen we naar het strand? Ik smelt hier weg.' kreunde Lucas. Dit was de eerste keer dat ik hem iets had horen zeggen, maar zelfs aan de klank van zijn stem kon ik horen dat hij niet op meisjes viel.
Iedereen knikte instemmend.
Mike en Isa raakten meteen verwikkeld in een gesprek en liepen met z'n tweeën voorop. Daniel probeerde Rebecca aan het lachen te maken, zonder succes. Ik grinnikte en zette het flesje bier aan mijn lippen.
'Wat is er zo grappig?' vroeg een tinkelende stem plotseling naast me. Doordat ik schrok, schoot de alcohol het verkeerde keelgat in en begon ik als een bezetende te hoesten.
'Oh god, sorry.' zei ze onmiddelijk, en sloeg haar smalle hand voor haar mond. Terwijl mijn hoestbui nog niet gestopt was, wuifde ik het weg met mijn hand.
Blijkbaar was het echt lachwekkend, want ze kon zichzelf niet langer inhouden. Lachend gaf ze een paar klopjes op mijn schouderblad. Ik voelde hoe mijn ademhaling weer normaal werd, en met een grijns keek ik haar aan.
'Ja joh, lach me maar uit.' grinnikte ik. Mijn hart sloeg een slag over toen haar blauwe ogen zich recht in de mijne boorden.
Ze begon opnieuw te lachen, en richtte haar blik op de zee. Woeste golven spatten uiteen tegen de enorme rotsen.
'Sorry.'


@littlesnork