001. Lynn Moore

"Godsamme" snauwde Isa. Haar magere handen omklemden een van de tientalle tentstokken terwijl de tent voor de zoveelste keer in elkaar zakte. Ze veegde met ze rug van haar hand de zweetdruppeltjes van haar voorhoofd af.
Rebecca liet zichzelf zuchtend in het dorre gras vallen en gooide haar bruine, stijle haar over haar schouders heen. Ik wist hoe trots ze er op was, als het aan haar lag liet ze iedereen weten hoeveel moeite ze ervoor had gedaan om het zo lang te laten groeien dat het eindelijk tot aan haar billen rijkte.
"Ik kap ermee, serieus, we kunnen niet eens een tent opzetten" ging Isa door, haar piepende stem schoot nog een aantal tonen omhoog bij het uitspreken van de laatste woorden. "En waar is Lucas, als hij weer ergens in een kast zit sleur ik hem er persoonlijk uit."
Rebecca en ik schoten tegelijkertijd in de lach. Isa en Lucas konden het niet geweldig goed met elkaar vinden, Isa vond het fijn om Lucas uit te schelden om het feit dat hij homo was en Lucas riep altijd dat Isa nooit ergens zou komen in haar leven als ze altijd zo gemeen deed. Beide hadden er een handje van om elkaar de huid vol te schelden.
"Rustig aan Isa" glimlachte ik, mijn blauwe ogen dichtknijpend tegen het felle zonlicht.
Isa snoof en liet zichzelf naast ons op het gras vallen, haar blonde lokken kregen een witte gloed door de zon die er constant op scheen. Veel mensen beschreven Isa als een bitch, iemand zonder gevoel, maar als je wist hoe je met haar om moest gaan viel ze reuze mee. Ze had het thuis gewoon niet makkelijk, en dat reageerde ze maar al te graag af op iedereen die in haar weg liep.
Ik genoot van het warme, Spaanse zonnetje op mijn bleke huid. Het deed me goed om even weg te zijn van huis, omdat school en mijn thuis situatie ontzettend stressvol waren geweest dit jaar. Hier kon in mijn gedachtes eindelijk verzetten en helemaal losgaan, niemand zou me tegen houden.
"Nou meiden ik heb even rondgekeken, maar volgens mij is er echt niemand die ons gaat helpen met die tenten."
Ik herkende Lucas lage stem direct en het grote figuur dat het zonlicht blokkeerde liet me mijn ogen openen. Lucas' zwarte haar stond speels alle kanten op en zijn groene ogen straalden. Hij was echt onwijs knap.
Nog voordat ik iets kon zeggen sprong Isa overeind en gooide speels haar blonde haren over haar schouders heen, haar ijsblauwe ogen staarden uitdagend naar de overkant van het veld. Ik wist direct wat ze bedoelde, het viertal knappe jongens dat het veld op kwam lopen was niet te missen.
"Let op Lucas, kijk en leer" glimlachte ze, waarna ze hem een knipoog toewierp en heupwiegend richting de jongens liep.
"Kreng" mompelde Lucas, zijn groene ogen stonden een tikkeltje geïrriteerd.
Het verbaasde me elke keer weer hoe Isa alle jongens om haar vingers heen wist te winden, na nog geen minuut kwam ze terug gelopen met twee jongens.
"Meiden en Lucas, dit zijn Mike en Sam" glimlachte ze. "Ze willen ons wel even helpen met die tent."
Langzaam krabbelde ik overeind en nam de jongens van top tot teen in me op. Mike was ontzettend knap, hij had korte, donkerblonde haren en zijn blauwe ogen keken eigenwijs de wereld in.
Sam deed me een beetje denken aan Lucas, zijn donkere haren hadden bijna dezelfde kleur als die van hem, en ook hij had opvallend groene ogen.
"Nou, wat is precies het probleem?" grijnsde Mike.
Rebecca trok haar perfecte wenkbrauwen op en wees richting de hoopjes tent. "Het leek ons handig dat ze rechtop stonden" mompelde ze.
Automatisch schoot ik in de lach, Rebecca kon zo heerlijk direct zijn.

Tien minuten later leek het nog steeds niet te lukken met de tenten, zodra de linkerkant omhoog bleef staan viel de rechterkant weer naar beneden en precies andersom.
Rebecca en ik hadden onze bikini's aangetrokken en hadden een rondje over de camping gelopen, toen we terug kwamen waren Isa en de jongens nog steeds druk bezig. Zonder resultaat natuurlijk.
"Hulp nodig?"
Een onbekende jongens stem deed me omkijken, mijn wenkbrauwen trokken zich automatisch op bij wat ik zag. De twee jongens die voor me stonden waren ontzettend knap, ik gokte dat ze rond de 1.90 lang waren en hun spieren waren duidelijk zichtbaar.
Bij de jongen met de licht blonde haren liep een groot litteken over de rechterkant van zijn gezicht heen, maar het maakte hem niet minder knap.
Toch was het de andere jongen die mijn aandacht trok, hij had donkerblonde haren en leek ontzettend veel op Mike, maar dan net iets knapper. Toen zijn fel blauwe ogen de mijne kruisde glimlachte ik.
"Ja best wel" beantwoordde Rebecca zijn vraag. "Die vrienden van jullie kunnen niet zoveel."
De jongen met de licht blonde haren grijnsde, stak zijn hand naar Rebecca uit en gaf haar een knipoog. Toen ze hem aanpakte en hem zachtjes schudde noemde hij zijn naam.
"Daniel."
"Rebecca," antwoordde ze op een neutrale toon, Rebecca was nooit zo snel onder de indruk van jongens.
"Dit is Jake trouwens," Daniel wees naar de knappe jongen naast zich. "En wat mag jou naam zijn?"
"Lynn" antwoordde ik.
"Oke helemaal top" grijnsde Daniel. "We zetten jullie tenten wel even op, als jullie daarna met ons naar het strand gaan, ik trakteer op drankjes."
"Helemaal super toch" riep Isa vanaf de in elkaar gezakte tent. "Doen we!"