#01

Harry

De grassprietjes kriebelde tussen mijn vingers en de zon scheen vel in mijn gezicht. Ik was doodop van de drie uur langdurende busrit en was er misselijk van geworden. Of misschien had ik gewoon wat minder snoep naar binnen moeten werken. Een schaduw viel over me heen, waardoor de zon me plots niet meer bereek en geïrriteerd sloeg ik met mijn armen heen en weer. ‘Kom curley, ze gaan de hutindeling vertellen.’ Ik gromden verveeld en bleef eigenwijs liggen. De hutindeling was elk jaar hetzelfde en ik wist toch wel waar ik zat. ‘Onze nieuwe begeleider is heel knap.’ Nu opende ik wel ogen. Louis’ gezicht hing gevaarlijk dichtbij, waardoor ik glimlachten. Louis kwam altijd te dichtbij. ‘Knapper dan ik?’ Vroeg ik uitdagend. Ik zag Louis even nadenken. ‘Hij komt heel dicht in de buurt.’ Ik lachte en duwde met via mijn ellebogen omhoog zodat ik Louis een klein kusje kon geven. Ik wist dat deze jongen smoor verliefd op me was en ik maakte daar enorm veel gebruik van. Misschien iets te veel. ‘Dat wilde ik horen.’ Louis trok me overeind en huppelde al weer voor me uit. Meteen rende ik achter hem aan en sloeg ik mijn armen om zijn middel om hem op te tillen en met hem verder te rennen. Ik zag alleen niet veel, wat er voor zorgde dat we, met een harde gil van Louis, al snel languit op de grond lagen. Hard gelach deed me opkijken en ik merkte op dat we midden in de kring vol met kampgenoten waren gedonderd. ‘Die twee moeten ook altijd het eerste woord hebben.’ Ik trok een graspluim uit de grond en gooide deze richting Finn. ‘Je bent gewoon jaloers op onze geweldige openingsact.’ Zetten ik de situatie op naar mijn eigen hand. Al had Finn gelijk en wilde ik altijd graag het eerst en niet te vergeten, vooral het laatste woord. Ik krabbelde overeind en dit keer was ik degene die Louis zijn handen pakten om hem overeind te trekken. ‘Ook hallo jongens.’ Ik keek op en liet meteen Louis zijn handen los, wat een zachte dof, maar een hard geprotesteerd van dezelfde jongen opleverde. ‘Hi.’ Stamelde ik zacht en wist even niet meer waar ik moest kijken. Als dit de nieuwe begeleider was, had Louis ongelijk gehad. Deze jongen was veel knapper dan ik was.
Zijn baggy witte jeans met een simpele rode polo, kwamen totaal niet overeen met het hoofd wat erbij hoorde. Een getinte huid en diep bruine ogen, waar je u tegen zei. ‘Haz, staar niet zo.’ Louis zijn gesis zorgde ervoor dat ik even met mijn ogen knipperden en naar de jongen keek die nog altijd op de grond lag. Razendsnel trok ik deze overeind en trok hem tussen de mensen in. ‘Tering.’ Ik ging naast Finn zitten die me enkel hoofdschuddend aankeek en grijnsde. ‘Hem wil ik wel naakt zien.’ Louis gromde en ik rolde even met mijn ogen. Waarna ik mijn armen toch maar om hem heen sloeg. ‘Jou heb ik al naakt gezien.’ Wees ik hem op de feiten. En niet zuinig vaak ook. Ik planten mijn lippen ik zijn nek, waarna ik mijn hoofd op zijn schouder legde en terug naar de midden van de kring staarden, waar het mooiste schepsel ter wereld stond, die rustig zijn papieren door bladerde en af en toe wat nummers en namen riep waarna mensen opstonden en wegliepen. Ik was er totaal al niet meer bij met mijn hoofd en kon alleen nog maar denken aan hoe het zou zijn om seks met hem te hebben.
Ja, misschien reageerde ik iets te heftig op deze jongens, maar ik was nu eenmaal een gezonden jongen van negentien. Ik kreeg een harde por en kwaad keek ik op. Finn stond al voor me op ons te wachten. Zijn blonde haar stond licht omhoog en zijn grijze ogen, waar ik normaal zo in weg kon smelten, waren verscholen achter zijn zonnebril. Zuchten liet ik Louis los en krabbelde ik overeind en al snel stond degene waar ik net nog naast zat ook en pakten hij mijn hand vast. Als automatisch verstrengelde ik onze vingers en trok ik hem ietsje dichter tegen me aan.Omdat we tot de oudste groep behoorde was de rest al weg, wat betekende dat we zo onze koffers konden vinden. Met zijn drieën vervolgde we onze weg, naar ons welbekende hut, nummer 69. ‘Welkom home, bitches!’ De blondste, schattigste en onschuldigste van ons allemaal stond al in de deuropening en hete onze van harte welkom