Hoofdstuk 3

Ik loop voor harry naar binnen en pak de dozen uit de kleine berging. 'alleen de spullen in mijn kamer en wat kleine dingetjes moeten wirden ingepakt, de rest word ingenomen' ik zeg het met lichte haat in mijn stem. 'waar ga je wonen dan?' vraagt harry. ' naar een gezin wat ik niet ken' je kan aan alles horen dat ik het niet leuk vind. Ik pak al mijn kleding uit de kast en vouw het netjes op in de daarvoor bestemde doos. Harry is bezig mijn keyboard met veel moeite uit elkaar te halen 'lukt het' vraag ik en besluit hem te helpen. Na een paar minuten geklooi met het ding hebben we hem uit elkaar en in de dozen. 'thanx' zeg ik en schrijf er op wat het is. 'het is niets' zegt hij met een glimlach. 'ik haal het schilderij die mijn opa heeft gemaakt van mijn oma voorzichtig van de muur en pak hem zorgvuldig in. 'alleen nog die plank en dan was dat het geloof ik' 'zal ik dan vast alles bij de deur zetten?' vraagt Harry. Hij wacht niet eens op een antwoord en begint met het tillen van de dozen. Ik pak het kleine oude trappetje en zet het stevig tegen de muur aan. Ik pak als eerste mijn boeken en klim weer naar beneden om ze in de doos te doen. Als ik nu met veel moeite weer op het trappetje op klim en dan de laatste spulletjes wil pakken, verlies ik mijn evenwicht, ik kan me net aan de plank vastpakken en sta weer recht. Als ik dan naar beneden wil stappen glijd mijn voet weg en val ik, met een klein gilletje, naar beneden. Ik word door iemand opgevangen waarvan ik niet hoef te raden wie, want ik kijk recht in een paar heldere, groene ogen.

hebben jullie het op twitter gelezen van Niall? Hij doet een gesponsorde niet praten actie voor Red Nose Day (wie wel eens naar BBC kijkt heeft er wel eens van gehoord) kijken hoelang hij dat volhoud.
pliezz tell me what you think of moi story
Xx rebecca