Hoofdstuk 3

Bill pov

Vol angst zat ik daar. Wat als het allemaal een vergissing was? Waarom zou hij anders zo schrikken? Vol twijfels over mijn gevoelens en over die van Tom zat ik daar. Nog steeds te kijken in die mooie bruine oogjes van Tom. Ik zag hoe hij zijn ogen sloot. Als ik wou laten weten wat ik voor hem voel zal ik het nu moeten doen. Langzaam bracht ik mijn gezicht bij de zijne. Mijn lippen raakte de zijne. Duizende vlinders fladderde vrolijk door mijn buik. Ik voelde hoe Tom schrok, maar verder deed hij niks. Hij duwde me niet weg. Hij zoende me terug. Langzaam haalde ik mijn lippen van de zijne. Duizende gevoelens overspoelde mij toen ik zag hoe hij glimlachte. Verlegen keek ik hem aan. Hij zei niks maar hij bleef alleen glimlachen. Alsof het allemaal een grap was. Waarom zei hij niets. De angst werdt erger. Bang zat ik daar. Niet wetend wat te doen. Ik denk dat hij me haat. Hij antwoord niet. Hij zit alleen te glimlachen alsof hij me elk moment uit kan lachen. Zeggen dat hij het alleen maar als een grap had bedoelt. Maar waarom moest hij huilen? Had hij spijt van wat hij gedaan had?
Duizende vragen, duizende vragen waar ik geen antwoord op weet.

Wat moet ik nu doen?

Reacties