PART 11

Ik lig helemaal in een deuk en Rein klimt over me heen met zijn hand 'Ga van me af!' zeg ik lachend 'Sorry,maar ik heb geen medelijden met vals spelers' zeg hij en grijnst 'Het was geen vals spelen,dat heet een vroege start' verbeter ik 'Ik was het er niet mee eens,met die vroege start!' zegt hij 'Je bent zo'n baby' zeg ik en lach even 'Ik kan helemaal niks winnen Rein'Ik win alles,Zelfs als het zo'n klein ding is zoals racen met vals spelers' zegt Rein.Ik steek m'n tong uit.Rein lacht en gaat van me af.Ik klop even op me topje en sta dan ook op.Hij loopt naar de schommels en ik volg hem en ga op de schommel naast hem zitten.'Maar even serieus ,Vertel me wat er is gebeurt' zegt hij terwijl hij met zijn duim over mijn wang strijkt 'Het is iets wat ik niet zo simpel kan zeggen Rein' 'Ik snap het' zegt hij en knikt.Er is een lange stilte van een paar minuten,Ik neem een diepe zucht en vertel alles.Het hele ding wat er gebeurt is is begonnen toen Jade sterfte,Sinds dien slaat hij mij de hele tijd,ik blijf praten e geef mezelf niet eens meer een kans om adem te halen,Uiteindelijk vallen de tranen onder m'n ogen vandaan en vallen op de grond.Ik kijk op om naar Rein's ogen te kijken.Hij staart me aan.Ik schaam me nu echt,niemand heeft me ooit zien huilen.Niemand.Dit is waarschijnlijk de 3de keer dat ik in mijn leven huil.Rein is de laatste persoon die ik wou me zo te zien.'Rei-' begin ik 'Hoelang is dit al bezig Barbara?'Onderbreekt hij me.Ik doe een lok haar achter mijn oor 'Een jaartje ofzo' mompel ik.Rein staat op van de schommel 'Rein?' vraag ik.Hij loopt weg naar het uiteinde van het park 'Rein!' schreeuw ik maar hij blijft doorlopen.