Sinds mijn zusje Jade dood is,Heeft mijn vader deze...momenten.Het is het lijkt altijd alsof hij van de wereld verdwijnt,Zijn ogen worden zwart,Hij staat stijf en kijkt naar helemaal niks.Het is alsof hij er niet eens is.Hij verdwijnt.We hebben hem wel eens naar een paar dokters gebracht in Eindhoven ,maar ze weten niet wat hij heeft,ze zeggen dat hij zo snel verwisseld naar een slecht moment.Maar ik weet dat dat niet waar is.Als hij deze momenten krijgt is het niet alsof hij boos,of vrdrietig is...Maar een ander persoon.Dit is de 13e keer dat hij me slaat.Elke keer met geen reden.En ik zweer het als het mogelijk was er iemand anders in zijn hersens kruipt zou dat het zijn.Ik ga zitten.Ik heb wel eens iets gehoord van mezelf de schuld niet geven.Tenminste niet dat ik weet.Ik wil mijn moeder het vragen,of zij het weet.Maar het is al laat,ik wil naar bed.Ik loop naar mijn moeder en ze kust me op mijn voorhoofd 'Slaap lekker Bar,Morgen zal het beter zijn,ik beloof het' zegt ze.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen