PART 2

'Jammer voor je!Geen muffins voor jou!' Zeg ik lachend tegen Rein.Ik schil de verpakking van mijn muffin af en hou het bij zijn mond 'Deze mufin ziet er goed uit vind je niet?Jammer dat er alleen genoeg is voor mij' zeg ik pesterig 'Blijf maar plagen' zegt hij geïrriteerd .Ik doe de muffin iets meer omhoog zodat ik het bij zijn neus hou 'Ruikt hij niet heerlijk?' Hij kijkt naar me en probeert niet boos te worden,maar toch zie ik een klein glimlachje 'Stop' zegt hij lachend,maar ook geïrriteerd.Ik zwaai de muffin heen en weer bij z'n gezicht en plaag hem meer.Hij word zo makkelijk boos,Het is grappig voor mij om hem boos te maken,ookal is het om de stomste dingen zoals een muffin.Hij pakt de muffin uit mijn hand en neemt er een hap uit,zo groot dat die zowat op is 'Woops' zegt hij met z'n mond vol 'Rein!' en sla hem hard,wat voor Rein natuurlijk helemaal geen pijn doet 'Wat moet ik nu eten?!' vraag ik boos.Als hij klaar is met de muffin lacht hij, 'Je had gelijk,de muffin was heerlijk' zegt hij 'Je bent gemeen' zeg ik mijn maag gromt 'Hoor je dat?Dat is het geluid van een meisje van 13 dat dood gaat aan de honger' 'Oh hou op met klagen,Ik koop wel wat voor je bij school,kom mee' zegt hij en slaat een arm om mijn schouder en loopt de hele weg naar school zo met me mee.Zoveel als ik me herinner is Rein mijn enige vriend,En dit kleine gebaar laat me glimlach van oor tot oor,samen lopen we naar school.Precies als we op school komen loopt Rein bij me weg,naar zijn groepje ''de jongens'' bij mij op school heb je alleen maar groepen en zover ik weet ben ik de enige in de loner groep en besluit naast een ander groepje te gaan staan en doen alsof ik er nog een beetje bij hoor,dan word er op mijn rug getikt.'Ik heb niet gevraagt voor jou hier,kleine' zegt Stephanie grijnzend naar me.Ze blijft dat maar tegen me zeggen.Het feit dat zij en Rein ouder dan mij zijn,14 en de bruggers ,En ik ben nog steeds een eerste jaars.Één jaar verschil is niet zo'n groot verschil,maar zij maakt er een hele grote deal van wanneer ze maar kan. 'En ik heb niet gevraagt voor jou hier,maar kijk wie opkwam dagen' zeg ik 'Brugpieper' mompelt ze.Ik loop naar haar toe 'Ik ben misschien wel een eerste jaars,maar ik kan je wel verrot slaan.'Ze gebruikt allebei haar handen en dieuwt me naar achter.En vanaf daar gaat alles bergafwaarts.Even later ben ik in het kantoor van de directeur 'Je kan niet zomaar een gevecht beginnen met iemand voor de kleinste dingen!' schreeuwt hij naar me 'Zij begon!' schreeuw ik boos terug 'Wat eerst? Het eerste leerjaar?Het maakt niet uit wie wie begon,dit is je 6de gevecht dit jaar nu heeft Stephanie een blauw oog en het niet meer acceptabel' zegt hij 'Nou wat ga je met me doen?schorsen?' zeg ik uitdagend 'Ik geef je nog 1 kans,voor nu is het nablijven na school voor 3 weken'