09 Scarlett Platt

Toen ik thuis kwam, zag ik dat Cat er niet veel beter dan ik aan toe was. "Wat is er gebeurd.""Hij. Heeft. Me. Gezoend.", gromde Cat. "Wie?" "Wie denk je?" "Edward?" "Wie?" Ik lachte. "Die gast op wie jij zo graag wraak wil." Cat lachte. "Ik vraag me serieus al tachtig jaar af hoe die gast heet en dan heeft-ie zo'n saaie naam als Edward... Maar wat is er met jou gebeurd?" "Als je wilt blijven leven, ga dan niet de rivier over." Cat keek me verbaasd aan. "Wat heb je uitgespookt?" "Opgejaagd worden door gemuteerde wolven.", zei ik onschuldig. "Dat wil ik zien.", zei Cat. "Je bent een gestoord wijf, weet je dat?" "Weet ik en kom je daar serieus nu pas achter?" Ik schudde mijn hoofd. "In plaats van je energie te steken in vermoord worden, kun je beter een plan bedenken." "Goed, wat heb je ontdekt?", vroeg Cat. "Hij heeft 2 'zussen', die echt super aardig zijn en 2 'broers'. Die zijn nogal creepy. Edward kan gedachte lezen en hij heeft een menselijk vriendinnetje die verdomd lekker ruilt. Als het aan mij had gelegen dan was ze nu al dood, maar ja." "Menselijk?", vroeg Cat verbaasd. "Yup, vraag me niet waarom."

"Hey Scarlett.", zei Alice vrolijk. "Hey, wat is er?" Ze knuffelde me. "Okay, wat is er?" "Ehm... ik zag gister je toekomst verdwijnen." "Wat?", vroeg ik. "Kijk, als je in de buurt van het reservaat rondhangt en de wolven tegenkomt, kan ik je niet zien." "Jij weet van die dingen?", vroeg ik verbaasd. "Ja." "Had me even gewaarschuwd ('-,-).", zei ik droog. "Okay, ga niet naar het reservaat.", lachte Alice. "Bedankt captain obvious." Ik schudde mijn hoofd. De bel ging en Alice sleurde me mee naar het lokaal. "Jij bent best wel levensgevaarlijk.", zei ik droog, maar Alice reageerde niet. Ik sleurde haar mee naar de achterste rij. Toen leek ze wakker te worden. "Wat is er met jou?', vroeg ik. "Heb jij iets tegen Edward of wat?" "Nee,", loog ik, "Hoezo?" "Ik had een visioen van jullie die ruzie maken." "Hmm, dat zie ik nog wel gebeuren.", zei ik met een glimlach. "Hoezo?" "Gewoon, hij is zo beschermend naar Bella toe, ik vind het irritant." En weer loog ik. Ik heb ook nooit iets anders gedaan sinds Edward... Ik schudde mijn hoofd. Dat kwam later wel, als ik Alice mocht geloven tenminste. "Maar goed, heb je zin om morgen mee naar ons huis te gaan? Ik weet zeker dat Esmé jullie graag wilt zien." Esmé? Dat kon toch niet waar zijn?