002

Skyler Jones

Glimlachend stapte ik uit de taxi terwijl Carter de man betaalde. De sleutel die we thuis opgestuurd hadden gekregen haalde ik uit mijn handtas en stopte die in het slot. Tot mijn grootste verbazing kreeg ik de deur niet open. Gefrustreerd stak ik de sleutel nogmaals in het slot. Carter probeerde ook eens maar helaas zonder succes. "We zijn er ingeluisd. We moesten het weten. Wie verhuurt zo'n luxe penthouse voor een spotprijs?"mompelde ik. Carter ging kwaad op een koffer zitten en keek rond. "We kunnen bij de buren aanbellen?"stelde ze voor. Ik haalde een wenkbrauw op. "Hallo, wij zijn twee meisjes en zo dom genoeg om die stomme advertentie te geloven, zouden we nu bij jullie mogen wonen?"zei ik. Ze schonk me een kwade blik en keek strak voor zich uit. "We moeten mama en papa bellen."zei ik. Carter stormde recht en hield me tegen. "Ze gaan het tegen de hele familie vertellen en dan lachen ze ons uit. Nee, we moeten het regelen." Op dat moment stonden er vijf jongens voor ons. "Jullie kunnen bij ons blijven."zei één van hun.




Carter Jones

Zo snel als ik kon draaide ik me om en bekeek de vijf jongens. Elk hadden ze een Ray-Ban zonnebril aan. Mijn ogen gleden eerst over de jongen die wat zei. Zijn bruine haren lagen warrig door elkaar. Hij droeg een blauw-wit gestreept shirt met daaronder een mooie rode broek. Aan zijn voeten zaten witte Toms. Vervolgens keek ik naar de enige blonde jongen. Zijn hemelse glimlach liet me ook glimlachen. De blonde jongen droeg een wit shirt waar een bolhoed, snor en strik op afgebeeld stonden. Daaronder zat een appelblauwzeegroene broek waarvan van zijn spriet open stond. Ik moest grinniken maar besloot niks te zeggen. Het zou immers heel genant zijn. De jongen die in het midden stond had zwart haar die in een kuif stond. Hij droeg een simpel grijs abercrombie shirt, met rode letters en een jeansbroek. De voorlaatste jongen had een hele bos krullen wat hem best goed stond. Een blauw shirt waar Ramones op stond sierde zijn bovenlichaam en daaronder zat een skinny jeans. Aan zijn voeten zaten dezelfde witte alstarss die Skyler had. De laatste jongen had een kort geknipt coupe en ik kon een tatoeage op zijn arm zien. Hij droeg een zwart shirt met een zwarte broek en daaronder dezelfde schoenen als de vorige jongen. Ik kende deze jongens. Oh God, One Direction had ons aangeboden om bij hun te logeren. "Waarom zou een beroemde boysband ons onderdak bieden?"vroeg Skyler. "Omdat we het ook bijna meegemaakt hebben, we werden net op tijd gewaarschuwd."zei de jongen die ik herkende als Liam. "En wat moeten we in de plaats doen?"vroeg ik. Harry haalde zijn schouders op. "Gewoon wat meehelpen in het huishouden. Of tenzij je wat anders wilt." Hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen en ik rolde met mijn ogen. Ik keek naar Skyler die knikte. "We doen het. We komen bij jullie wonen tot we wat anders vinden."zei ik.