1 - Niall James Horan
xoxo
Ik keek rond in mijn lege kamer, hier zou ik niet meer terug komen. Ik zou hier al mijn vrienden achterlaten, mijn voetbalclub, mijn school, alles. Ik zou naar een nieuw huis gaan, groter en mooier. Maar het zou nooit worden als dit huis. Dit huis was zo huiselijk, zo warm en fijn om in te wonen. Ik liep naar beneden en gooide mijn rugtas achter in de auto en zakte neer op de leren achterbank, ik haalde mijn telefoon te voorschijn en de hele reis zat ik de laatste MB's van deze maand op te maken. Ik whatsappte met mijn vrienden en luisterde via youtube mijn favorite liedjes. Ik keek op en bekeek Christofe en Elisabeth eens goed. Christofe was mijn vader, een grote grijzige man met een pak, altijd een pak, behalve op zondag als hij had gesport. Elisabeth was mijn stiefmoeder, ze trouwde 3 geleden met mijn vader. Mijn echte moeder is overleden toen ik pas 8 was, maar ik herriner me haar nog als de dag van gisteren. Ze kon fantastisch zingen en piano spelen, mijn vader zegt ook altijd dat ik dat talent van mijn moeder heb gekregen.
Toen we bij het huis waren aangekomen, wachtte ik met uitstappen. Ik was nog niet toe aan dit nieuwe huis, ik was met mijn gedachten nog te veel bij het andere. Toch stapte ik uit, ik keek om me heen en mijn mond viel haast open van wat ik zag. Het inmense grote huis met een hele grote tuin met een zwembad en achterin een paardenstal. overal stonden netjes gesnoeide struikjes en bloemenperkjes. Het huis leek wel een kasteel! Ik keek opzij om naar de huizen van de buren te kijken, die ongeveer hetzelfde waren. Mijn blik werd naar een raam getrokken waar een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd naar mij keek. 'NIALL? Kom je ook even binnen kijken jongen?' dat was mijn vader die mij riep, en ik snelde naar binnen.
Binnen aangekomen keek ik omhoog naar het plafond, het stond vol schilderingen, mozaiek en spiegels. de trap was van hout en erg modern, wat afstak tegen het ouderwetse plafond. Enkele van de muren waren van ruwe bakstenen, en andere waren weer perfect gepoleist. Ik verbaasde me over de verschillen in dit huis, oud en nieuw, groot en groter, licht en donker. Het leek zo erg op mijn innerlijk, dat ook twee kanten kenden. De lieve, overromantische, verzorgende, aardige Niall en de bedronken, vrienden-laten-vallende Niall. Hij zag zichzelf liever als de eerste, maar na een paar biertjes kwam de tweede toch ook naar boven.
Toen ik op mijn bed neerzeeg voelde ik me thuis, ik bedacht dat ik het hier best wel naar mijn zin zou kunnen gaan hebben. Dit zou leuk worden hier!!
Er zijn nog geen reacties.