Chapter 17

Renesmee

Ik keek naar de plek waar de laatste knal vandaan leek te komen en zag daar mijn vader boven op Jake liggen. Mijn moeder stond in de deur opening en ze leek het best grappig te vinden.
'PAAAAAAAP'schreeuwde ik'GA VAN JAKE AF'
'Renesmee hou je rustig'zegt Carlisle
'Edward ga van de hond af'zegt Alice die het ook best grappig lijkt te vinden. Mijn vader staat op en Jake komt ook langzaam overeind.
'Waar heb ik dat nou weer aan verdient?' zegt hij verontwaardigt
'Je hebt mijn dochter verwond' Zegt mijn vader
'Wat!!! Je moet mij niet de schuld geven maar die bloedzuiger die Seth heeft afgemaakt om JOU dochter te redden'
'Maar als jij niet was afgeleid had hij jou nooit kunnen aanvallen en was je nooit op Renesmee terecht gekomen'
'KAPPEN JULLIE'Scheeuw ik'Het is mijn schuld!!! Ik leide Jake af!!!'
'Lieverd'begon mijn moeder'het is helemaal niet jou schuld hoor. Je moet gewoon rustig blijven liggen' Ik deed maar wat ze zei want bewegen deed behoorlijk veel pijn.
Toen kwamen Esmee en Jasper binnen
'O Wat is er gebeurt renesmee'Zei Esmee. Ik zuchte en vertelde toen het verhaal nog een keer. Ik zag Esmee verschrikt kijken op het moment van de aanval en keek op het einde trots naar Seth.
'gaat het een beetje met je renesmee'Zei ze toen ze weer bezorgt naar mij keek.
'Ja hoor het doet alleen pijn als ik beweeg'zei ik met een kleine lach op mijn gezicht. ik zag haar ook een beetje lachen en keek toen naar Jake. Ik zag hem heel bezocht en ook schuldig kijken. mijn vader zag dit ook.
'Voel je maar goed schuldig hond'zei hij op een gemeene toon. In Jakes ogen kwamen tranen op en hij rende weg...

Jullie mogen rade wat er gaat gebeuren. dat vind ik altijd leuk om te lezen en geeft me ook instiratie;)