Hoofdstuk 28

“Aimee, heb jij mijn tandenborstel gezien”vraagt Peter. “Die zit al in de toilettas.” “Maar ik heb hem straks nog nodig.” “Dan haal je hem eruit.” “Oké”zegt Peter vrolijk en loopt dan weg. Peter en ik zijn aan het inpakken aangezien we morgen terug naar Nederland gaan. Vanavond hebben we nog een etentje met Charlie en Esther, dat wilde Charlie graag. Hij wilde afscheid nemen omdat we elkaar vast een tijdje niet gaan zien. Ik stop een paar shirtjes in mijn koffer en dan gaat mijn mobiel.

Charlie:
Ik weet dat je gelogen hebt.
Aimee:
Hoe bedoel je?
Waarover moet ik liegen?
Charlie:
Esther.
Aimee:
Ik heb niks over haar gezegd.
Charlie:
Echt wel.
Je zei dat je haar aardig vond, maar dat is helemaal niet zo.
Aimee:
Wie zegt dat?
Charlie:
Ik.
Ik kan aan je zien, wanneer je liegt.
Je bijt dan op de lip.
Aimee:
Betrapt.
Charlie:
Ik ken je te goed.
Kijk even op de deurmat.
Aimee:
Waarom?
Charlie:
Kijk nou maar.

Ik haal mijn schouders op en loop dan naar beneden. Ik open de deur en zie een pakketje staan. Er staat met grote letter mijn naam geschreven en ik pak het op. Ik doe de deur weer dicht en loop met het pakketje naar de woonkamer. Ik open het pakketje en zie als eerst een brief.

Ik leg de brief weg en pak het jurkje uit de doos. Ik houd het jurkje voor me en mijn mond zakt langzaam open. Dit jurkje is prachtig. Peter komt de woonkamer ingelopen en kijkt me aan. “Wat is dat?” “Een jurkje.” “Hoe kom jij daaraan?” “Ik heb de weddenschap gewonnen. Charlie heeft hem opgestuurd.” “Hij is mooi.” “Ja, hij is prachtig.” “En als jij hem aanhebt, is hij super prachtig.” Ik bloos even en vouw het jurkje op. “Niet blozen. Het is de waarheid.” Ik rol even met mijn ogen en dan voel ik twee handen in mijn zij. “Jij moet je omkleden, anders zijn we te laat”zegt Peter en tilt me op. Ik pak snel mijn jurkje en Peter tilt me dan naar boven. Als we in mijn kamer aankomen zet Peter me weer neer. “Omkleden jij.” “Ja papa.” Peter steekt zijn tong uit voordat hij naar zijn eigen kamer toe loopt. Ik leg het jurkje, dat ik net gekregen heb, op mijn bed en pak mijn mobiel weer.

Aimee:
Dank je wel.
Hij is prachtig.
Charlie:
Net zoals jij.
Trek je hem straks aan?
Aimee:
Ja, denk het wel.
Charlie:
Ik ben benieuwd.
Het staat je vast geweldig.
Aimee:
We zullen zien.
Ik ga me aankleden.
Tot straks.
Charlie:
Tot straks.

Ik leg mijn mobiel weg en zoek dan naar sieraden en schoenen die leuk op het jurkje staan. Als ik een paar leuke dingetjes gevonden heb, loop ik naar de badkamer om daar mijn haar te doen. Ik pak mijn krultang en zet die aan. Als mijn krultang warm genoeg ik, krul ik de onderkant van mijn haar een beetje. Als ik mijn haar goed vind zitten, loop ik weer naar mijn kamer en kleed me aan. Ik doe mijn oorbellen in en mijn ring en armband om. Ik stop mijn mobiel in mijn clutch en trek mijn hakken alvast aan. Dan loop ik naar Peter, die in zijn kamer is. Als hij mij ziet, zakt zijn mond open. “Wow”is het enige wat uit zijn komt. “Is dit leuk?” “Is dit leuk? Het is geweldig.” “Dank je. Jij ziet er ook niet verkeerd uit.” “Niet verkeerd? Je bedoelt geweldig.” Ik schiet in de lach en Peter lacht mee. “Kom prinses, we gaan er een gezellig avondje van maken.” “Dat hoop ik van wel, ja.” Peter steekt zijn hand naar me uit en ik pak zijn hand vast. Samen lopen we naar beneden en pakken we de laatste dingen, voordat we weggaan.