1st

Madison

Zijn mooie ogen zorgde ervoor dat ik in trans raakte , net zoals altijd. Maar deze keer voelde het anders. Alles aan het moment voelde dreigender, zelfs de zee die ik op de achtergrond hoorde. Waarom ? Ik zou het niet weten. Al zo vaak had ik dit moment beleeft met dezelfde jongen waarvan ik de naam niet wist. 'Sorry maddy.' Fluisterde hij. 'Ik kan gewoon niet anders , je verdient dit bestaan niet. Het verandert je.' Hij stak zijn hand in de binnenzak van zijn jas. Vragend keek ik hem aan. 'Wat bedoel je?' mompelde ik terug. 'Dat ik niet anders kan.' Zei hij verdrietig. 'Ma-.' Hij stak een houte dolk door mijn hart voordat ik mijn zin kon afmaken. Pijn schoot door mijn koude lichaam en zorgde ervoor dat ik niet meer logisch kon denken. 'I love you so much maddy.. Please remember that.' Zei hij nog voordat ik mijn ogen voor de laatste keer sloot , wetend dat er niet meer dan een hoopje stof van me zal overblijven..

Hijgend schoot ik overeind en greep ik naar m'n borst. Thank god i'm still alive. Ik probeerde mezelf te kalmeren en keek naar het digitale klokje naast mn bed. 5:00 damn.. Nog twee uur voordat ik voor school zou moette opstaan. Langzaam stond ik op uit mn bed en opende ik de deuren van mijn balkon. De frisse buitenlucht kwam me tegemoet. Ik liep m'n balkon op en ging in mn hangmat zitten. De zon begon al langzaam aan de horizon op te komen wat er prachtig uit zag. Dat en het vrolijke gezang van de vogels maakte me rustig. Ik sloot m'n ogen om er beter naar te kunnen luisteren. Ik keek op toen mn kamer deur open ging en mijn 14 jarige zusje binnen kwam lopen. 'Ik hoopte al dat je wakker was..' Zei ze. 'Ik had een nachtmerrie over je.' 'Wat gebeurde er ?' Antwoorde ik. 'Ik zag dat je vermoord werd op het strand door een of andere gast die zei dat hij van je hield maar dat je het niet verdiende om zo te leven. Het was echt vreselijk , want het leek wel alsof je helemaal versteende toen hij je neerstak.'oke , dat is creepy