Know 42

Na een klein halfuurtje is de kamer leeg, op een bed en kast na, en roep ik mijn moeder en zusjes. ‘Stond er echt zoveel troep in?’ vraagt Charlotte verbaasd. Ik knik en ze begint tussen de spullen te zoeken. Even later heeft ze wat spullen die van haar zijn gevonden en verdwijnt ze in haar kamer. Hetzelfde gaat het met Felicite, Phoebe, Daisy en mijn moeder. Als iedereen zijn spullen gevonden heeft blijven er nog een paar dingen staat die Liam en ik maar naar zolder slepen. Als alles klaar is pak ik wat beddengoed en maak ik het bed op. ‘We gaan van de week wel wat kleding halen’ zeg ik met een blik op de nu nog lege kast. Liam knikt en gaat op het bed zitten. ‘Ik…ik weet niet wat ik moet zeggen’ bekent Liam. ‘Je kent me nu… een week? En ik mag bij je wonen en heb zelfs een soort van mijn eigen kamer hier… Dat is meer dan ik had kunnen vragen. Bedankt’ zegt hij en ik krijg tranen in mijn ogen. Uit zijn mond is dat voor mij een groot compliment. ‘Het is niks. Ik heb het graag gedaan en ik weet zeker mijn moeder ook’ stel ik hem gerust. ‘Hoe zit dat eigenlijk met die jongen?’ vraagt Liam opeens. Ik voel mijn hart een paar seconden stilstaan…