Know 40

‘Geef nooit maar dan ook echt nooit op. Blijf geloven in jezelf. Negeer gewoon al die anderen en vertrouw op jezelf’ zeg ik terwijl ik Liam aankijk. Hij knikt voorzichtig en een glimlach breekt door op mijn gezicht. ‘Kom op’ we gaan eten’ lach ik en ik trek hem omhoog. We lopen naar beneden en ik laat me op een stoel aan tafel zakken. Liam gaat naast me zitten en van mijn moeder krijgen we allebei een bord eten voor onze neus. Ik eet het snel op en ga dan zitten wachten tot Liam klaar is. Als we allebei klaar zijn wil ik naar boven lopen maar mijn moeder houd me tegen. ‘Jij gaat helpen afruimen’ zegt ze streng maar ik zie aan haar ogen dat het daar niet om gaat. Ik knik zwijgend en gebaar naar Liam dat hij naar boven kan gaan. Liam loopt naar boven en ik loop naar de keuken met een paar borden. Als ik in de keuken sta komt ook mijn moeder de keuken in. ‘Gaat het wel?’ vraagt ze me bezorgd. ‘Je… je lijkt er moeite mee te hebben dat Liam hier is’ vervolgt ze zachtjes. Ik knik zachtjes. ‘Hij is een goede vriend van me geworden maar ik mis gewoon dat ik me even kan terugtrekken op mijn kamer. Alleen’ zeg ik zacht.