OO4

Bella zuchtte zacht. Ze kreeg nu echter de twijfels over de actie van haar. Jacob zat dicht tegen haar aan, terwijl hij zijn ogen af en toe sloot. Bella pakte zijn pols nu wat strakker vast en wilde hem nu een kans geven. Maar door de angst voor Edward durfde ze het niet. Echter kwam zij nu dichterbij door hem meer naar haar toe te trekken, en uit te nodigen. Ze sloten nu allebei hun ogen, hun lippen raakten elkaar bijna aan. Ze voelden elkaars adem. Jacob sloeg nu zijn armen om haar heupen heen. Bella nam de eerste stap voor de kus. Even raakten hun lippen elkaar aan en een paar kussen daarna volgden. Langzaam stonden ze weer uit elkaar, het was alsof Jacob ervoor geschrokken was, want die nam afstand. Bella zelf schrok hier ook van en keek hem verschrikt aan. "J-Jacob?" Fluisterde zacht. "Het, spijt me Bella." waren zijn laatste woorden voor hij vertrok. Bella stapte richting haar bed, en liet zich erop vallen terwijl ze naar het plafond staarde. Wat gebeurde er net? Het was niet dat ze verdrietig was, nu hij was vertrokken, maar Edward zou hun gedachte misschien wel hebben gehoord. Ze kreeg een opgekropt gevoel van binnen, niet wetend wat ze moest doen. Straks gebeurde er echt wat met hem, en dan nog door haar. Ze moest Edward zo snel mogelijk vinden.