Veranderen deel 1

'Mam, ik ga zwemmen in het meer, bij het bos!' riep ik.
Mijn moeder kwam aanlopen.
'Weet je dat wel zeker, lieverd? Vorige week is er nog een man verdwenen die daar aan het zwemmen was.'
'Ja mam. Dat weet ik. Maar ik ben er al zo vaak geweest, het gaat vast goed. Ik ben voor het eten weer thuis.'
Ik stapte op de fiets en racete weg.
Na tien minuten fietsen en nog een stukje lopen kwam ik aan bij het meer.
Ik legde mijn handdoek neer, en deed mijn bikini aan.
Ik sprong in het water, want het was erg warm.
Ik heb erg lang gezwommen, toen ik geen zin meer had in zwemmen, ging ik een romantisch boek lezen. Ik had het al heel vaak gelezen en de kaft was helemaal kapot, maar dat kon me niks schelen. Het was gewoon mijn lievelingsboek.
Na een paar minuten voelde het alsof er iemand naar me keek. Maar ik zag niemand dus bleef ik lezen.
Toen het bijna etenstijd was kleedde ik me weer aan. Tijdens het aankleden hoorde ik wel wat voetstappen, maar als ik om me heen keek zag ik niemand.
Het is waarschijnlijk gewoon verbeelding, dacht ik bij mezelf.
Ik liep terug naar mijn fiets. Toen ik er bijna was, en een bocht om ging stond er in eens een jongen voor me. Ik schatte hem een jaar of zeventien.
Hij keek me op een heel rare manier aan. Dorstig bijna. Maar ook gefascineerd.
'Hai,'zei ik vriendelijk.
Hij zei niks terug. Zijn fascinatie begon eerder te veranderen in boosheid.
Waarom?
Ik keek terug, ik kon mijn ogen niet van hem af houden.
En toen zonder enige waarschuwing draaide hij zich om en rende weg.