Hoofdstuk 87

Yuna

De volgende dag word ik vroeg wakker en zie ik dat Aiden nog slaapt. Ik stap voorzicht mijn bed uit en sluip de kamer uit. En nu maar hopen dat ik hem niet wakker heb gemaakt. Eenmaal beneden in de kamer krijg ik bijna een hartaanval.
‘Je kunt wel heel stil zijn he?’ lacht Ben die in een stoel zit. Ik zit bijna tegen het plafon en kijk hem aan het een blik die kan doden. Hierdoor lacht hij alleen nog maar harder.
‘Je vind jezelf wel heel leuk he?’ zegt Jack die ineens achter me staat.
Ben is meteen stil en kijk weer in het boek dan hij in zijn handen heeft.
‘Als jullie het hebben gehoord is Aiden vast ook wakker’ mompel ik terwijl ik de keuken inloop en terug kom met een bord met wat brood erop.
‘Hij zag er gisteren wel moe uit hoor, misschien is hij in een diepe slaap’ zegt Jack die naast Ben is gaan zitten.
‘Hoe meer hij slaapt hoe beter, dus dat hoop ik dan maar’ zeg ik als ik ook in een stoel ga zitten.
De jongens knikken allebei.

‘Ik heb trouwens afgesproken om met Ellen naar de markt te gaan vanmiddag’ zeg ik als het een tijdje stil is. Jack kijkt me aan en zo te zien weet hij niet wie ik bedoel.
‘Dat elfen meisje dat vroeger in het zelfde dorp woonde als ik?’ help ik hem herinneren.
‘Ow ja, die Ellen’ zegt hij terwijl hij knikt.
‘Wie wil je dat er mee gaat ?’ vraagt Ben na een tijdje.
‘Het maakt me niet uit wie er meegaat, maar jullie zijn toch niet van plan om de hele tijd achter ons aan te lopen he?’ vraag ik met ongeloof in mijn stem.
‘Ik moet toch nog wat doen dus ik ga wel mee’ zegt Ben na een tijdje.
‘Dat is geen antwoordt op mijn vraag’ zeg ik langzaam als er verder niks achteraan komt.
‘Ik laat je niet helemaal alleen. Aiden vermoord me als hij daar achter komt’ zegt hij terwijl hij zijn boek dicht doet.
Ik zucht een keer ‘Zo bedoel ik het ook niet. Alleen niet de hele tijd zichtbaar bij ons in de buurt zijn’ smeek ik hem bijna.
Dan strompelt Aiden de kamer in en laat zich in een stoel zakken.
‘Heb ik je toch wakker gemaakt?’ vraag ik zachtjes.
Aiden schud zijn hoofd en staat meteen weer op. Verbaast kijken we hem allemaal aan om te zien wat hij gaat doen. Hij loopt de kamer uit en dan hoor ik wat gerommel. Na een paar tellen komt hij weer terug met een stuk papier in zijn handen.
Op de tafel in de keuken staat een inkt potje met daarnaast een veer. Hij gaat aan tafel zitten en begint met schrijven.
Ik sta op en loop de keuken in om dan weer naast Aiden te gaan zitten om te kijken wat hij schrijft.
Wat ga je doen? Is het eerste wat hij opschrijft. Ik kijk hem aan.
En dan zegt hij dat ik hem niet heb wakker gemaakt?
‘Naar de markt vanmiddag, met Ellen. Een meisje dat ik al lang ken. En Ben gaat mee, die moet nog iets doen dus ik ben niet alleen’ leg ik uit.
Als Aiden de naam Ben hoort is er iets anders aan zijn ogen.
‘Je bent toch niet jaloers?’ vraag ik terwijl ik mijn hoofd iets schuin hou. Aiden kijkt me aan en schud zijn hoofd, toch zeggen zijn ogen het tegenover gestelde.
‘Waarom zou je jaloers zijn?’ fluister ik terwijl ik mijn hand op zijn wang leg. Aiden maakt geen gebaren hij sluit alleen zijn ogen. Ik heb geen idee wat er door hem heen gaat op het moment. Ik zucht een keertje en haal langzaam mijn hand weer weg. Voordat hij zijn ogen opent heb ik al een kus op zijn lippen gedrukt.
Aiden slaat een arm om mijn middel en druk me tegen zich aan. Van schrik laat ik hem weer los als er iemand achter ons een keer kucht.
‘Ja hoor ze zijn weer bezig’ grapt Ben die weer weg loopt de keuken uit. Aiden zucht een keer.
‘Ik vind jouw leuk! Niet Jack of Ben. Dat weet je toch?’ zeg ik.