~Harry Styles

Ik zat voor me uit te staren. Had hij dat nu serieus gedaan. Ik vroeg hem alleen maar om met haar te praten. Ik had nooit gezegd slaag haar in elkaar. Ik zag een hand voor mijn ogen verschijnen en keek naar de persoon het was Louis. 'Waar zit jij met je gedachten man?' Vroeg hij lachend. Ik draaide met mijn ogen en keek naar de trap waar Zayn en Amy stonden. Ik stond snel recht en liep naar de trap. Ik pakte de arm van Amy en trok haar naar boven. Toen we in mijn kamer stonden kreeg ik een rare blik. 'Ummh je moet weten ik heb hier niks met te maken.' Zei ik en wees naar haar gezicht. Ze draaide met haar ogen. 'Ik meen het.' Zei ik duidelijker. Ze keek me nog altijd aan. 'Het frustreert me gewoon dat je niet praat.' Zei ik zuchtend. Zij zuchtte ook. Ze ging op mijn bed zitten en ik ging naast haar zitten. Ze pakte een blad uit haar tas en begon te schrijven.
Waarom frustreert het je zo hard? Ik keek haar aan zou ik het vertellen. Nou ja waarom niet.
'Vroeger had ik een beste vriendin.. En na een tijdje was er iets gebeurd, niemand wist wat. Maar ze praatte niet meer. Ik deed er alles aan maar ze bleef stil. En toen pleegde ze zelfmoord.' Zei ik en slikte de krop weg. Er rolde een traan langs mijn wang. Great moest ik nog huilen. Ik keek naar mijn handen die nu een stuk interessanter waren. Ze pakte mijn kin vast en ik keek haar aan. Ze gaf mee het stukje papier.
Dat is een erg verhaal Harry. Misschien dacht ze dat je haar woorden niet ging begrijpen, dat je het niet snapte? Wat er ook was gebeurd ze was bang, bang om haar mond weer open te doen dus zweeg ze. Ik keek haar met grote ogen aan. 'Misschien, maar toch het was niet leuk, en nu met jou komen al die herinneringen terug.' Mompelde ik. Niet veel later voelde ik 2 paar armen rond mijn nek. Ik keek raar op en zag dat Amy me een knuffel gaf. Ik sloeg mijn armen ook rond haar. Op dat moment voelde het niet ongemakkelijk of raar nee het voelde verrassend goed. We lieten elkaar los en zaten in stilte voor ons te staren. Ik moet naar huis, zie je morgen Harry schreef ze voor ze op stond en de deur uit liep. Niet veel later kwam Louis binnen gehuppeld 'Je hebt haar toch levend gehouden.' Zei Louis lachend. Ik draaide lachend met mijn ogen en samen liepen we naar beneden.