Foto bij duisternis.

Een ster van verbijzeld glas, koud tegen mijn slapen. Duisternis.
Wegzinken in de wollige duisternis, naar adem snakken, verdrinken, stikken.
Ik wil mij naar buiten klauwen, maar ik kan niet bewegen, wil schreewen, maar weet niet hoe. De duisternis slokt me op en ik weet dat, als ik er niet tegen vecht, het ik zal verdwijnen en er geen eind meer komt aan de duisternis.


Een scherp en aanhoudend gepiep vulde de kamer. Mannen en vrouwen in lange witte gewaden deden hun best om dit mensenleven te redden. Hoewel ze wisten dat het geen nut zou hebben. Een van de mannen gaf een teken om te stoppen en keek op zijn horloge terwijl iemand anders de monitor die naast het bed stond uitzette. "tijdstip van overlijden: Vrijdag 14/01/2010 5:39 AM." De man rechte zijn rug en liep weg om de familie van het overleden meisje te verwittigen.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen