Direction 43.

Zou Zayn al dood zijn? Zou Zayn op dit moment vermoord worden? Zagen we hem nog ooit terug? De vragen spookten door mijn hoofd, maar de antwoorden bleven spoorloos. Uit verveling en door de zenuwen wiegde ik een beetje op en neer.
'Nee tuurlijk is Zayn niet... Hij is sterk, het komt allemaal weer goed. Je moet er gewoon een beetje vertrouwen in hebben' galmde Liam' rustige stem door de ruimte. Liam' woorden kalmeerden me een beetje en ik zuchtte. We mochten Zayn niet verliezen, ik had hem nodig. Iedereen heeft hem nodig. We waren gewoonweg geen Direction One of The Carrots zonder Zayn, en dat zouden we ook nooit worden.
'Hoe weet je dat zo zeker Liam?! Misschien is hij nu al lang dood' mompelde Harry verdrietig. 'Denk je?' Vroeg ik bang dat het waar zou zijn.
'Ja dat denk ik, waarom zou hij anders worden mee gesleept? Als ze hem gewoon pijn wilden doen hadden ze dat hier gewoon gedaan!' Schreeuwde Harry. Een beetje bang door Harry' uitval kroop ik naar achteren en zat ik nu tegen een muur aan met mijn benen tegen mijn borst aangedrukt.
'Harry! Dat kan je niet zeggen! Je moet positief denken, want anders ga je op geven' zei Liam kwaad.
'Dus je blijft ook positief terwijl een van je beste vrienden wordt vermoord, of misschien al dood is?! Leuke vriend ben jij zeg' schreeuwde Harry.
'Jongens kunnen jullie misschien stoppen met ve-' verder kwam ik niet met mijn zin, want Harry schreeuwde gelijk 'Nee!' Toen hij dooder had wat ik wou vragen.
'Harry luister, Zayn heeft er niets aan als wij hier nu met z'n allen gaan schreeuwen en huilen' zei Liam eng rustig. Ik vroeg me echt af hoe hij zo rustig kon blijven, terwijl een van zijn vrienden miste en hij met een andere vriend ruzie had.
'Zayn heeft er ook niets aan als we positief blijven' zei Harry op een arrogante toon. 'Jongens alsjeblieft' piepte ik. Ik haatte het als mensen ruzieden. 'Eigenlijk wel, want zo kunnen we ons zelf onder controle houden en hem helpen door rustig na te denken over wat we kunnen doen, inplaats van zonder na te denken te gaan schreeuwen' zei Liam mij negerend. Harry gromde even, maar reageerde hier gelukkig verder niet meer op.
'Wacht eens, waar is Louis?' Vroeg een bezorgde Harry.
'Geen idee' antwoordde ik kort.
'Louis?!' Schreeuwde Harry. Geen reactie volgde. Ik hoorde hoe Harry zwaarder en moeilijker adem ging halen. Eerst Zayn en nu Louis? Dit werd hem teveel. Bang keek ik rond. Ik had dit keer geen licht gezien, dus hij moest nog in deze ruimte zijn denk ik. Tenzij ze het licht hebben uit gedaan op de gang... Maar ik had ook geen voetstappen gehoord, wat misschien kwam door het geschreeuw van Harry en Liam' rustige antwoorden. Was Louis ook weg? Was Zayn dood, en Louis? Duizenden vragen gingen door mijn hoofd, die onbeantwoord bleven.