Direction 38.

‘Lou vast houden!’ schreeuwde Zayn. Ik kreeg het spaans benauwd. Waarom moest Louis nou ook weer zo veel alcohol drinken. Zayn hield Louis hand stevig vast en probeerde Louis weer in de hangmat te hijsen. Op dit moment had ik helemaal niet verwacht dat er nog iemand in slaap zou vallen, maar toch gebeurde dit. Ik draaide me snel om en zag Harry omlaag zakken. Snel kroop ik naar de rand en greep net op tijd Harry’ hand vast. Ik werd een stukje mee getrokken en het had niet veel gescheeld of ik lag nu ook beneden.
‘Harry vol houden!’ schreeuwde ik. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Ik mocht niet los laten! Nooit al moest ik mijn hele leven zo blijven zitten, ik zou nooit meer los laten. De tranen stroomden langs mijn wangen. Ik voelde hoe Harry langzaam uit mijn handen weg gleed.
‘Louis laat niet los oké?! Ik ga je naar binnen trekken’ riep Zayn van de andere kant. Dat moest ik ook doen. Ik voelde hoe Harry langzaam uit mijn hand gleed.
‘Nee Harry nee!’ gilde ik uit. Paniekerig keek ik rond en zag dat Hennie rustig haar nagels zat te veilen. Ik schoof wat naar achteren zodat ik wat seviger zat en kon nog net op tijd Harry vast grijpen met mijn andere hand. Ik strekte even mijn hand die Harry al die tijd had vast gehouden en pakte Harry zijn pols opnieuw vast.
‘Zayn ik glij weg! Ik ga dit niet vol houden!’ hoorde ik Louis van de andere kant roepen. Ik voelde me machteloos, ik wilde Louis zo graag helpen, maar ik kon niets doen. Helemaal niets. Ik kon alleen Harry vast houden en hem in mijn hangmat proberen te krijgen. Een ijselijke gil klonk door de straten en het werd stil. Dood stil.
‘Nee…’ jammerde ik. ‘Het kan niet! Het mag gewoon niet’ de tranen verlieten mijn ogen en lande op mijn hangmat.
‘Lou?’ hoorde ik Harry piepen. Ik zakte in elkaar ik kon dit niet. Zayn had Louis niet meer kunnen houden en hij was naar beneden gekieperd. Om in een slaap te vallen, waarin hij nooit meer wakker kon worden. Als Harry niet in mijn hand had geknepen had ik hem los gelaten en vergeten. Ik begon weer zo hard als ik kon te treken.
‘Kom op Nialler je kan het!’ snikte Harry. ‘Voor Louis!’ schreeuwde hij en zijn stem brak. ‘Voor Louis’ herhaalde ik hem zacht. Het had me het beetje kracht gegeven die ik nodig had en ik trok zo hard als ik kon. Beetje bij beetje kwam Harry korter bij.
‘Nog even’ zeg ik waarna ik nog een keer hevig trek en Harry op mijn hangmat viel. Ik greep Harry snel vast en trok hem helemaal mijn hangmat in. Ik trok hem meteen in een knuffel en voelde hoe mijn trui nat werd van de tranen van Harry. Louis had zijn leven moeten geven. Ik begon te gillen en trok Harry dicht tegen me aan. Ik zag Liam verbijsterd naar beneden turen en zag hoe zijn tranen ook naar beneden vielen. Ik dacht terug aan wat we allemaal hadden mee gemaakt en lachte even terug denkend aan hoe Louis iedereen op het begin bang had gemaakt en ons had laten schrikken, hoe hij de stemming wist op te vrolijken en hoe ik met hem had gevochten en had overwonnen. Die Louis was er nu niet meer. Ik dacht dat alles voorbij was, maar er gebeurde iets wat ik totaal niet had verwacht.