~Amy Green~

T.Y. stond nu vlak voor mijn neus. Ik zuchtte, wat ging hij nu weer doen? Ik keek hem afwachtend af maar er kwam niks hij keek me alleen maar vuil aan. Ik haalde mijn schouders op en wou hem voorbij steken. Ik voelde brut een hand op mijn schouder dat mij omdraaide. Ik keek nu recht in de bruine ogen van T.Y. wat was hij van plan. 'Je moet weten ik laat niet met me sollen.' Zei hij bruut. Ik keek hem raar aan. Ik had hem nog nooit van mijn leven iets aangedaan. Ik draaide met mijn ogen en wou mij uit zijn greep trekken. Maar hij hield me te stevig vast. 'Niet zo brutaal eh meisje' Zei hij spottend en duwde me tegen de muur. Ik liet een kreun van de pijn. 'Doet het nu al pijn?' Vroeg hij lachend. Je hoorde gewoon in zijn stem dat hij hier plezier in had. Ik zuchtte. En voelde de eerste klap in mijn gezicht. Hier gingen we weer. Er volgde al snel nog een stomp in mijn maag. Ik zakte door mijn knieën tegen de muur. 'Je bent maar een mietje hoor.' Zei hij spottend. Ik keek naar beneden. Hij trok aan mijn haar. Hij dwong me naar hem te zien. 'Dit is nog maar het begin.' Zei hij en gaf me nog een klap. Ik voelde hoe mijn neus begon te bloeden. De pijn was ondraaglijk. 'Dit alles is nog maar het begin, hou je maar klaar. Stom kut wijf.' En met die woorden liep hij weg. De tranen liepen nog altijd langs mijn wangen maar de snikken kwamen nu ook nog. Mijn witte t-shirt hing nu vol met bloed. Hoe moest ik dat nu weer gaan uitleggen. Er ging een pijnscheut door mijn maag toen ik probeerde op te staan. Ik zette toch door en stond recht. Ik rommelde in mijn tas en vond nog één papieren zakdoekje. Ik hield het tegen mijn neus, niet dat het veel hielp maar toch. Ik liep naar de fietsenstalling waar Harry tegen de muur was gaan zitten. Geweldig kon hij niet naar huis zijn gegaan. Ik zuchtte, net iets te hard want hij keek op. Hij zette grote ogen op. Van hem moest ik zeker geen medelijden hebben, hij stond er van de morgen nog met te praten. Hij stond op en kwam naar me toe gelopen. 'Gaat het?' Ik haalde mijn schouders op. 'Kom dan gaan we naar mijn huis.' Zei hij en klom op zijn fiets. Ik ging ook met veel moeite op mijn fiets zitten en zo reden we stilletjes naar zijn huis. We kwamen daaraan en hij sprong van zijn fiets en deed de deur los. Wat had hij ineens? Had hij wat verkeerd gegeten. We liepen naar binnen en ik deed mijn schoenen uit. We liepen in de living. Zowizo waren de andere er ook en moest ik zo weer naar binnen. Ik liep achter Harry naar binnen. En zoals verwacht zat iedereen Tv te kijken. Ik zuchtte. 'Wat is er gebeurd?' Vroeg Zayn, met grote ogen. Tss wat interesseert hem dat hij liet me vanochtend alleen. Ik keek hem met spleetogen aan. Hij zuchtte. 'Sorry Amy, ik had het niet moeten doen.' Zei hij zuchtend toen hij voor mijn neus stond. Ik haalde mijn schouders op. 'Kom.' Zei hij en ik volgde hem naar de badkamer waar hij een watje pakte voor mijn neus en een zalfje voor mijn oog. 'Gaat het?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Wie heeft het gedaan?' Vroeg hij. Ik gaf hem een bepaalde blik. 'T.Y.?' Gokte hij. Ik knikte. 'Ik laat je niet meer in de steek ik beloof het.' Zei hij en gaf me een knuffel. We liepen terug naar beneden. Waar Harry nog altijd voor zich uit was aan het staren. Serieus wat had die gast ineens?