Direction 28.

De greep werd sterker en de hand probeerde mij omlaag te duwen. Een vaag gelach ontstond er in de rechterhoek. Een felle lichtflits liet mijn ogen weer openen. Ik hapte naar adem en schreeuwde zo hard ik kon om hulp. Opeens hoorde ik een oorverdovende gil in mijn linkeroor en de greep verslapte. Angstig keek ik recht in de ogen van...
'Niall?!'
'Louis?' Ik zuchtte opgelucht. Ik zou nog even blijven leven. Ik knuffelde Louis en even verliet de spanning de kamer, maar helaas kwam de spanning wel twee keer zo groot terug. Een vaag geklap ontstond er in de rechterhoek. Geschrokken liet ik Louis los en draaide me om. Ik slikte angstig de brok in mijn keel weg.
'Wel, wel de Directioneretjes hebben elkaar weer gevonden' zei een duistere stem. Ik wist niet dat dit mogelijk was, maar de stem was nog duisterder dan het eerst in deze kamer was.
'Je vergat de ''one.'' Piepte ik bang. Louis stoote me even waarschuwend aan waardoor ik om viel en nu op de grond lag. Een vrouwen stem gierde het uit.
‘Haha, heel grappig!’ probeerde ik zo normaal mogelijk te zeggen, terwijl de tranen mijn ogen vulden. Opeens vloog er een deur wagen wijd open en stapte een of andere sumoworstelaar binnen. En weer vloog er een deur open, en weer, en weer. In total stonden er uit eindelijk iets van tien sumoworstelaren in de kamer.
‘Win, en je zult licht zien.’ Klonk een mysterieuze stem. Ik kroop bang achter uit en knalde tegen een muur aan. Nu pas zag ik de andere persoon in de kamer, een aardiglijkend meisje. Opeens begonnen de sumoworstelaren, die niet normaal meer groot waren en sterk uit zagen, langzaam in beweging te komen. Ik voelde dat ik langzaam naar het midden werd geduwd. Verbaasd keek ik achter om. Ik schreeuwde even en kroop naar het midden, waar Louis en het meisje, die dan waarschijnlijk die Tanja moest zijn, al zaten. Die sumoworstelaren stopten met lopen en staarde ons moordlustig aan. Vier somuworstelaren stapte uit de kring en liepen naar de hoeken van de kamers. Toen de vier daar eindelijk waren gearriveerd, kwamen de andere zes weer in beweging. Iemand pakte mijn hand en kneep erin. Ik keek opzij en zag dat het Louis was en ik kneep zachtjes terug. Ik zocht naar Tanja haar hand, maar ik kon haar hand niet vinden. Ze was dan wel de tegenstander, maar dat betekende niet dat ze niet getroost mocht worden… Of wel? Ik hoorde in gil, en ik draaide me snel om. Tanja werd vast gepakt door twee sumoworstelaren en ze werd langzaam naar de rechter muur getrokken. Een oorverdovend gekraak vulde de kamer. Langzaam kwamen uit de muren ijzeren stekels, en net zo langzaam dat de stekels verschenen kwamen er twee sumoworstelaren op mij af. Ik moest snel zijn, en snel handelen. Maar wat kon je nou beginnen tegen twee sumoworstelaren.