Direction 22.

Daar stonden we dan. Met z’n vij-vieren. Zayn staarde woest naar de vijand. Als blikken konden doden was die persoon nu dood geweest. Waarom kon dat nou niet. De persoon zette een stap in het licht, maar geen groot genoegde* stap om te zien wie het was. Ik kroop bang achter Zayn aan gezien hij er nu het sterkste bij stond. Zayn draaide zich even verontwaardigt om, maar keek toen weer snel voor zich uit. De persoon zette weer een stap in het licht. Gelukkig het was geen Hennie. Ik stapte opgelucht achter Zayn vandaan.
‘Hoi’ zei ik vrolijk. Even verdween de spanning die er hing en iedereen keek mij verbaasd aan.
‘Niall’ zei Liam slikkend
‘Ja’ zei ik vrolijk, nu ik wist dat er niets kon gebeuren.
‘Je weet toch dat dat iemand is van de spoons?’ vroeg Zayn.
‘Huh’ zei ik zonder er bij na te denken.
‘Je weet wel… Die personen die ons willen vermoorden?’ herinnerde Louis me weer.
‘O’ja’ zei ik uit een reflex. Toen ik besefte dat dat de persoon was die Harry had vermoord, althans bijna of helemaal of, nou ja in ieder geval de persoon die Harry had pijn gedaan. Ik schoot weer achter Zayn en de persoon begon te lachen.
‘Rustig maar hoor jullie kunnen me vertrouwen’ Zei hij aardig.
‘Zeker weten?’ vroeg Louis twijfelend. Hij knikte en stak zijn hand uit naar Zayn om zich voor te stellen. Zayn keek even minachtend naar de hand en keek hem toen weer aan.
‘Oké dan niet. In ieder geval mijn naam is Paul’ stelde hij zich alsnog voor. Ik vertrouwde hem wel, want als hij echt zo slecht was had hij zich nooit voor gesteld.
‘Niall’ stelde ik mezelf voor. Zayn stelde zich na een tijdje ook voor en Louis ook. Paul liep nu naar Liam toe en gaf hem een hand. Liam keek hem wantrouwig aan.
‘Ik weet niet of we je wel moeten vertrouwen’ zei Liam.
‘Waarom niet’ zei Paul
‘Nou omdat je in het andere team zit en ons hoort te vermoorden’ legde Liam uit.
‘Goed punt, maar dat ga ik niet doen hoor’ zei Paul beleeft. Ik stapte naar Paul toe en zei iets zonder dat ik er erg in had.
‘Paul zou je bij ons team willen komen?’ Wat had ik nou weer gezegd. Ik krijg een boze blik van Zayn, Liam en Louis en kreeg enorme spijt, maar ons team zou daar door toch juist sterker worden. Nou ja wie weet wil hij het wel helemaal niet en zijn ze zonder rede zo boos op mij.
‘Ja hoor’ Oho verkeerde antwoord. De jongens zuchtte in koor en ik keek beschaamt naar beneden. Liam kreeg medelijden met mij en sloeg een arm om mij heen. Ik glimlachte blij naar hem. Liam vond het dus niet zo erg. Eentje overtuigt, nog drie ik keek even naar Harry en zuchtte of twee te gaan.
‘Tuurlijk, aangezien jullie toch een teamlid minder hebben’