006 - Ella

Mijn ouders zijn niet getrouwd uit liefde. Hun hele huwelijk draait rond mij. Ze waren onafscheidelijk als vrienden, maar na een feestje.... Ze waren niet dronken maar toch hadden ze seks. En ja, toen was ik er. Ze zijn getrouwd voor mij en zonder mij zouden ze al lang elk een eigen weg zijn ingeslaan. Ik besef dat, als ik naar Engeland verhuis, het huwelijk van mijn ouders op het spel zet. Ik ga op de trap zitten en luister naar hun ruzie. Mijn ma begint weer te roepen.
'Jij vindt het wel plezant hé! Ella in Engeland?'
'Als zij dat wilt, moet ze het toch doen?'
'En wat gaan wij hier doen?! Jij gaat constant op vakantie willen gaan! Je weet dat ik Engeland kotsbeu ben!!!'
'Kotsbeu?'
'Ja! Jij altijd met je Engeland! Elke vakantie naar Engeland, altijd alles over Engeland!'
'Als je niet wilt, dan ga je niet mee! Dan ga ik gewoon alleen!'
'Door jou gaat mijn dochter verhuizen! Jij bent de reden waarom ik een slechte band heb met haar!'
Daar kwetst ze mijn pa. En mij ook. Ik heb een betere band met mijn pa, maar zoiets zeg je toch niet? Ik loop de trap naar beneden.
'Mam? Je kunt pap niet de schuld geven dat wij minder overeenkomen! Ik ben altijd al een papaskindje geweest en als kleuter kies je dat niet met een reden! En je kunt hem zeker niet de schuld geven dat ik verhuis! Als we het heel ver gaan zoeken, kan ik jou zelfs de schuld geven! Ik verhuis voor Liam! En ik heb Liam ontmoet nadat JIJ mij alleen liet gaan wandelen! Zo kan je iedereen de schuld geven!'
'Ella, ik...'
'Jij wat? Het is mijn leven! En ik weet dat ik ongewenst was en dat je leven veel gemakkelijker zou zijn zonder mij! Niemand heeft jullie verplicht om te trouwen!'
'Ik weet het. Ik geef jou nergens de schuld van.'
'Nee, dat doe je niet. Maar je geeft paps wel de schuld! Dat ik verhuis en dat wij een mindere band hebben!'
'Ella, ga naar boven. Dit is iets tussen je moeder en mij', zegt mij pa rustig. Ik gehoorzaam. Ik ga naar mijn kamer en ruim nog een beetje op. De cd's laat ik voor wat ze zijn, daar doe ik morgen wel mee verder. Ik neem de gekleurde dozen die in het rek staan. Eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee wat er in zit. Ik begin met de blauwe en open ze. Het zijn allemaal foto's van mijn baby- en kinderjaren. Ik heb totaal geen zin in dit. Ik neem mijn iPod, doe mijn oortjes in en val in slaap met Liam's stem in mijn hoofd.
Ik word wakker om 4u45. Fijn! Ik ben zo vroeg in slaap gevallen dat ik nu al ben uitgeslapen. Ik ga naar beneden want ik heb honger. Blijkbaar hebben ze me laten slapen in de plaats van mij wakker te maken voor het eten. Ik eet cornflakes en ga terug naar boven. Ik pak verder mijn cd's in, tot de foto's mij aandacht trekken. Ik besluit ze toch eens te bekijken. Ik lach en geniet. Plots hoor ik geklop op de deur. Klop.....KlopKlop.....Klop..Klop..Klop.
" One two three four five..."
Verder geraak ik niet.
'Hi little girl.'
'Hi daddy! Hoe laat is het?'
'6 uur. Wat doe je?'
'Ik heb een doos met oude foto's gevonden.'
'Toon eens... . Jouw babyfoto's! Jij was toch zo cute!'
'Paps, zou ik die doos mogen meedoen?'
'Natuurlijk, La'tje. Maar ik moet gaan.'
'Nu? Om 6 uur?'
'Ja, mijn baas zijn vrouw is gisteren bevallen. Ik moet tijdelijk zijn taken overnemen.'
'Oh. Zo schattig!'
'Bye little girl', hij geeft mij een zoen op mijn wang en vertrekt.
Ik steek de foto's weg en pak nog een beetje in.

We zijn weeral een dag verder. Buiten inpakken heb ik gisteren niets meer gedaan. Vandaag staat nog hetzelfde op het programma. Volgens mijn schema moet ik daar vandaag mee klaar zijn. Ik denk niet dat dat zal mislukken. Mijn kamer is zo leeg als iets. Alleen nog de meubels, maar die blijven staan voor de keren dat ik op vakantie kom. Morgen allemaal familiebezoeken. Ik weet niet of ik dat plezant moet vinden. Mijn gsm gaat. Op mijn scherm staat "Daddy <3".
'Hi little girl'
'Hi daddy'
'Ik ga vannamiddag op bezoek bij mijn baas zijn vrouw. Wil je mee?'
'Ja, ik denk dat ik toch tijd over ga hebben. Het is niet zoveel meer.'
'Ik kom je om 14 uur ophalen en als we terug zijn dan help ik je. Dan pakken we samen in terwijl we One Direction zingen, ok?'
'Oké! Tot dan!'
'Bye!'
Mijn pa is echt de beste. We doen dat vaak. Samen One Direction zingen. Mijn pa zingt super vals, maar het geeft niet. Mijn stem is nog oké. Jasmien zegt dat hij supermooi is en dat ik moet meedoen met een zangwedstrijd op tv. Maar zo goed ben ik niet!

Om precies 14 uur stopt mijn pa voor de deur. Ik ben rond de middag nog snel met de fiets naar de winkel gegaan en ik heb 2 schattige t-shirtjes gekocht. Een lichtblauwe met de tekst "Just watch me" en een donkerblauwe met "One day I become a proud pirate". Ik neem mijn tas, het cadeautje en roep nog even iets naar mijn ma voor ik naar de auto loop.
Het kindje is zo schattig! Hij noemt Lander. Zijn moeder Vanessa wil het cadeautje eerst niet aannemen. 'Maar Ella! Je kent ons niet eens, dat was toch niet nodig!' Na lang aandringen neemt ze het toch aan.
'Oh schat! Zie eens! Zo schattig!'
Ze geeft me een knuffel en bedankt me. Ik zet me neer op de stoel naast het bed en er blijven maar mensen binnenkomen. Plots begint Vanessa met mij te praten.
'En Ella, wanneer verhuis je naar Engeland?' Ik kijk verrast op.
'Ja, je pa kan er niet over zwijgen.'
'Maandag.'
'Maand...? Dat is over een paar dagen al.'
'Ja, het gaat allemaal een beetje snel.'
'Zie je het zitten? Bij je vriend gaan wonen?'
'We gaan niet samenwonen. Ik heb een appartementje een paar straten verderop.'
'Is het een knappe jongen?'
'Ja, wacht even.' Ik haal mijn portefeuille uit en toon een vakantiefoto van vorig jaar.
'Ik heb het gevoel dat ik hem van ergens ken..'
'Dat is mogelijk. Hij is wereldberoemd.'
'Hij is wat? Ella, weet je wel waar je aan begint? Je zal continu achtervolgt worden door paparazzi.'
'Daar heb ik ook al aan gedacht. Maar ik weet hoe het gaat bij zijn bandleden en hun relaties.'
'Bandleden?'
'Hij is een deel van One Direction.'
'Ah die band. Hoelang zijn jullie al samen?'
'3 jaar. Ik was 15. Maar ik ken hem al sinds mijn 12de.'
'En de pers weet nog niets van jullie relatie?'
'Nee, aangezien ik zover woon...'
'Ella? Kunnen we gaan?' komt mijn pa tussen beide.
'Ja, tuurlijk. Bye Vanessa en nog eens proficiat!' ik geef haar een zoen.
'Veel geluk in Engeland!'

Thuis zing ik vol overtuiging met mijn pa en voor ik het weet ben ik klaar met inpakken. De rest van de avond kijk ik tv. Zaterdag! Ik word van her naar der gesleurd om afscheid te nemen. Ze doen allemaal of ze mij nooit meer gaan zien. Het is niet omdat ik verhuis dat ik niet meer op vakantie kom hé! Was het maar al maandag! Maar eerst moet ik nog Jasmiens feestje overleven...