Rein, Daan, Esther, Sharon.

Rein:

Na school ga ik naar huis want Esther, Daan en Sharon zouden komen. Owen en Thirza wisten het nog niet. En als het goed is kwamen Nils, Fleur, Alessandro en Anneke ook nog. Als ik thuis kom zit Esther al binnen. 'Hé Lieverd!' zeg ik en ik knuffel haar. 'Hé Rein! Komen de andere nog? Ik wil graag gaan zwemmen bij Oldevechte. Is dat een goed idee?' vraagt ze. 'Ja, vet leuk! Bel jij Sharon, Thirza, Fleur en Anneke op? Dan bel ik Daan, Nils, Owen en Alessandro op!' vraag ik aan haar. 'Ja, oke! Ik moet mijn spullen nog wel even halen. Maar mag ik wel wel zwemmen met mijn knie?' vraagt ze en ze begint te huilen. 'Ik weet het niet, zullen we die snor even op bellen om te vragen of het mag? Weten we dat gelijk ook weer!' vraag ik aan haar en ik knuffel haar. 'Bel jij maar!' snikt ze en ze rent naar boven toe. Naar mijn kamer, en doet de deur op slot. Als de andere er na een poosje zijn vragen ze waar Esther is. Ik leg ze het verhaal uit en ze snappen ook niet wat er aan de hand is. We praten een beetje en na een kwartiertje loop ik samen met Daan naar boven toe. We luisteren even en we horen dat ze huilt. 'Kom, laten we haar even met rust. Misschien is het straks over' zegt Daan en we lopen weer naar benden. Als we benden komen is Sharon er niet meer en zin iedereen te huilen. 'Waar ik Sharon?' vraagt Daan. 'Ze... ze... deed de deur open en liep naar de straat. Toen.... toen... kwam ze niet meer terug en toen liepen ik en Owen er heen en toen zagen we een man met Sharon weg lopen. Ik wou er achteraan maar Owen zei dat ik dat niet moest doen. Straks werd ik ook mee genomen. Dat wou Owen niet...' zegt Ales. 'OMG! NEEEEE! SHARON IS WEG! IK GA NU ZOEKEN! NIEMAND HOUD ME TEGEN!' roept Daan en rent naar de gang, pakt zijn jas en rent naar buiten. 'Uuhm... Ik ga ook even mee. Blijven jullie maar bij de meiden dan gaan wij zoeken. Ales, welke kant gingen ze op?' zeg ik snel voor dat iemand anders wat kan zeggen. 'Uuhm... naar links, richting de vecht. Wees maar snel want Daan is naar recht's gegaan! Wij blijven hier wel!' antwoord Ales. 'Oke, dankje! Maar Anneke, Thirza en Fleur, proberen jullie Esther naar beneden te halen en haar het verhaal vertelen en zeggen dat het wel goed komt?' zeg ik terwijl ik me jas aan doe. 'Ja, dat doen we! Ga nu maar snel, misschien vinden jullie haar niet meer terug. Dan bellen we haar ouders wel! Hup, nu achter Daan aan!' zegt Fleur en ik bedankt hun en loop de deur uit, achter Daan aan.