I_Mis_You.

De rit naar huis leek veel te snel te gaan hoewel hij maar 30km per uur reed op baan waar je 90 mocht. Maar alles werd moeilijker toen we eenmaal bij men huis waren.
“Slaapwel” fluisterde hij in men oor. Ik probeerde de drang om hem aan te raken te verdringen maar hij was zo dicht bij.
Ik hoorde hoe mijn zus en Luc elkaar opzij duwde om door het kleine raampje te kijken naar ons. “Slaapwel...”
Ik bewoog snel naar de deurknop om er voor te zorgen dat men hand toch niet het zijne greep. Hij was niet van mij. Officieel toch niet. “Wacht... “
Ik wachtte, al moest ik voor eeuwig wachten. Alles..
“Ja?”
“Zal ik je morgen ophalen?”
Ugh... Jasper heb jij dan nog nooit iets geleerd over vrouwen. Ik voelde hoe men zus het zelfde dacht, die verscholen zat achter het gordijn. Subtiel Sophie!
“Ja… dankje, Jasper” zuchtte ik.
Dit was men enige kans. Ik was snel. Misschien wel sneller dan hem. Ik kuste zijn wang en trok me onmiddellijk terug. Hij lachte.
Mijn hoofd kleurde zacht rood.
Ik draaide de deur knop om en sleep mezelf bijna naar binnen. Zo hard wou ik bij hem blijven. Ik sloot de deur voor zijn prachtige gouden ogen nog een keer de mijne konden zien en toen.. was hij weg. De deur stond als ene grens tussen ons in.
“Ik hou van je” fluisterde ik.

Jaspers POV:
“Ik hou van je” we zijden het op het zelfde moment alleen kon ik de hare horen en zij de mijne niet. Ik legde mijn hand tegen de deur om haar warmte te kunnen voelen. “How you get tob e so close, jet sof ar away” ik hoorde haar fluister. Ik kon het niet. Ik wou bij haar zijn. Hoe kon ik nu weten dat ze hele nacht veilig zou zijn als ik niet bij haar bleef.
“Ze red het wel”
Zen stem kwam onverwacht van achter me.
“Ik weet niet, Edward.” Hij legde z’n hand op men schouder en trok me zacht van de deur weg.
“Waar denkt ze aan?”
“Jou, vooral en over hoe haar zus bter kan stoppen met vragen stellen voor ze haar vermoord”
Ik lachte een beetje maar het voelde niet goed. Wat als ze me nodig heeft?“Dan belt ze wel. Ze is veilig. Maak je nu maar geen zorgen. Laten we naar huis gaan. Carlisle wacht op je.”
“Niet weer zon gesprek.”
Hij keek schuldig naar de grond.
“Goed dan. Edward.. Hou haar gedachten in de gaten. Als er iet smet haar gebeurt…”
“Dan wat?”
“Dan vergeef ik het mezelf nooit meer”
Ik printte het beeld van mezelf in stukken en in brand.
Hij fronste zijn hoofd en keek me kwaad aan. “Waag het je niet” gromde hij.
Ik zuchtte. “Hoe haar maar nu gewoon in de gaten.”
“Tuurlijk man.” Zijn gezichts uitdrukking werd zachter.
“Bedankt Edward.”
“Ga nu maar naar Carlisle. Voor hij je komt halen”
“Ik ga al.”
Ik wierp nog een blik nar het raam en zag dat ze naar buiten keek. Ik ging iets dichter staan.
Ze ademde op het raam en schreef met haar vinger: I mis you.
Men hart sloeg een slag over. Ik hou van je. Ik hou van je. Ik hou van je.
Ik nam men mobieltje en typte zo snel ik kon: I mis you 2. but I’m with you. In your mind… Edward is checking it. ik stuurde op verzenden.
Ik zag hoe ze haar mobieltje op klapte.
Ze lachte. De mooiste lach ooit. Ze schreef er nog iets onder op haar raam.
Gekkie. Hallo Edward. X
Edward knikte alleen maar en keek ongeduldig naar me. Ik ga al.
Ik rende naar de rand van het bos. Keek nog 1keer achterom en rende dan richting huis.