Lost Dreams... ( WolfPack ) Hoofdstuk 3.*

Jacob Pov:

Ik had echt geen zin om vanavond mijn toer te doen. Al heel de dag ben ik al mijzelf niet geweest. Mij lichaam is wel aanwezig, maar in mij hoofd daar was niemand. " Jake, hou je hoofd erbij. We hebben hem bijna." Hoorde ik Sam in mijn gedachten zeggen. Even probeerde ik me mijn hoofd er bij te houden en stofslikkende bloedkwal te pakken te krijgen. Ik sprong naar de bloedzuiger toe om hem dan in flarden te kunnen scheuren, net op het zelfde moment als Leah. Waardoor ze met een harde knal tegen me aanbotst. Samen botsten we tegen enkele bomen, en zo kon de vampier dus ontsnappen op het gebiedt van de Cullens. In dat gebied mogen we niet op jagen. Dus voor deze keer hebben de bloedzuigers geluk gehad. " wat dee jij nu!!! " schreeuwde ik in mijn gedachten tegen Leah, terwijl ik haar van me af duwde. " ik wilde hem te pakken krijgen. Er moet toch iemand het doen als jij er niet met je gedachten bij blijft!!!" Snauwde ze me terug. Kon ik er iets aan doen dat ik er niet bij kon blijven met m'n gedachten. Bella is de grootste fout van haar leven aan het maken om met die bloedzuiger te gaan trouwen. Kan ze niet gewoon vij mij kiezen. Het zou dan allemaal veel gemakkelijker zijn voor iedereen. Voor mij zou ze niet eens moeten veranderen. Of haar familie in de steek moeten laten. Wat ze voor die bloedzuiger wel zou moeten doen. " jullie 2, nu is het genoeg. Jake jij ga nu naar huis en rust wat ui zodat je er morgen wel eens bij bent met je gedachten, en Leah jij neemt Jake zijn ronde over. Stelletje kleine kleuters " werd er door onze gedachtes geroepen door Sam.

Hoe mokerend in mezelf liep ik richting m'n huis. " stomme Leah,,,, kut Edward! " ontsnapte nog net uit mijn mondhoeken toen ik de voordeur opende. Smeet de sleutels op tafel en liep richting de badkamer. Nam nog snel een warme douche zo dat al het vuil weg gespoeld zou zijn, en in de hoop de gedachtes over Bella en haar bloedzuiger. Maar te vergeefs, die bleven mooi zitten waar ze zitten. In mijn boxershort liep ik richting mijn kamer. Eens vroeg gaan slapen zou me misschien wel eens goed doen. Kroop op m'n bed, nam m'n lakens en wilde me rode goed leggen om naar dromenland te gaan. Achter me voelde ik plots iets bewegen. Geschrokken veerde ik uit m'n bed, met de dekens half mee. En als dit nog niet goed genoeg was, voelde het alsof iemand me een trap gaf. Daar lag ik dan op de grond. Het licht werd aangeknipt. "Jake?" Vroeg de meid die in MIJN bed ligt met MIJN t-shirt aan dan nog wel. "Sher?" Vroeg ik haar wat verbaast en verward.



Verstuurd vanaf mijn iPad