De 100e Hongerspelen - 158

“Ik weet dat ze, nou ja, waarom Xandrijn haar niet wil. Ze is een beroeps, ze heeft iemand vermoord. Maar ik weet zeker dat wij veilig zijn.”
“Maar hij heeft wel een punt”, merkte Vania op.

“Het zijn de Hongerspelen, Vania”, zei Seija zacht. “Moorden hoort erbij, hoe erg het ook is. Als Kayla jou niet als eerste had gehaald, was Naëlle nu ook dood. Als wij niets hadden gedaan vanmorgen, of bij andere aanvallen, was iedereen al dood. We mogen Odette niet alleen op die ene aanslag afrekenen, ze zei dat ze niet eens wist dat Andrew en Romina bij ons hoorden.”
“Ik veroordeel haar niet, nog niet, maar ik vertrouw haar evenmin”, zuchtte Vania. Samen met Seija liep ze de rivier uit. “Kom je mee bessen plukken? Ik vraag Kayla wel om Odette in het oog te houden.”
“Vertrouw je mij daar niet mee?”, vroeg Seija aarzelend. Vania glimlachte.
“Ik ben bang dat jij haar te erg vertrouwt. En eerlijk is eerlijk, Seija, wat zou Xandrijn zeggen als ik jou bij haar liet? Kayla en Ian zullen hem kunnen afweren.”
“Goed dan”, zuchtte Seija. “Denk je, nou, als jij overtuigd bent, dat de rest volgt?”
“Ian en Kayla overtuigen we wel, maar Xandrijn zal niet toegeven. En jij omgekeerd ook niet, ben ik bang.” Seija schudde haar hoofd.
“Als ik moet kiezen tussen Naëlle en Odette… Zonder haar stonden we hier niet, Vania.”
“Ik begrijp het”, knikte Vania. “Maar ik begrijp Xandrijn ook, ik moet er nog over nadenken.”

***

“De vraag is”, zei Haymitch. “Wie? Wie vertellen we alles. Wie nemen we mee als we hen gaan halen? Wie laten we hier om alles voor te bereiden?”
“We hebben minstens 12 personen nodig om mee te gaan”, zei de dokter. “Ze moeten op ons kunnen steunen. Of we moeten voor auto’s zorgen.”
“Auto’s”, zei Gale meteen. “Katniss, Adriënne en de dokter langs voor. Haymitch en ik leiden een groep langs achter, die Peli lijkt me betrouwbaar om mee te gaan. Peeta en Effie zorgen hier dat alles in orde komt.”