De 100e Hongerspelen - 154

“Waar is ze?”, Gale en Haymitch liepen het appartement in. Een avox wees naar de gang. Meteen liepen ze erheen. Effie Prul zat op een stoel tussen de kamers van Katniss, Adriënne en de dokter.
“Haymitch!”, ze stond op. Ze wilde duidelijk nog een hoop meer zeggen, maar Gale was eerst.
“Waar is ze?”
“Daar”, wees Effie. “Haymitch, niemand wilt me zeggen wat er aan de hand is!”
“Veiligheid, Effie”, bromde hij. “Bijna niemand weet het, vanavond misschien.” Gale liep intussen de kamer van Katniss binnen.
“Hé, Catnip.”

***

“Hoe wist je dat Snow…”, vroeg Peli verbaasd aan Portia, eens ze in de lift stonden.
“Een vriend die bij de tv werkt”, zei Portia. “Geweldig spotje trouwens, met Snow die binnen komt stormen.”
“Is dat ook gefilmd?”
“Jep”, Portia grijnsde. “Hij gaat zich belachelijk maken tegenover heel Panem. Oh, en trouwens, we hebben waarschijnlijk intussen ook alle camera’s in ons appartement uitgeschakeld, de dokter heeft een kaart gegeven met waar ze hangen. Maar we moeten natuurlijk nog wel voorzichtig zijn.”
“Geweldig. Hoe is het met Katniss?”, ze stapten uit de lift.

***

“Jullie zijn terug!”, opgelucht omdat ze van ver vijf mensen zag, rende Vania de grot uit. Ian herkende ze eerst.
“Dag lieverd”, Ian omhelsde haar. Vania bekeek de anderen.
“Selm?”, vroeg ze zacht, toen ze merkte dat hij er niet bij was. Kayla schudde triest haar hoofd.
“Die meid uit twee heeft hem geveld.”
“Oh”, zuchtte Vania teleurgesteld. “Ik dacht even, ik zag dat jullie met vijf waren…” Ze keek naar Odette en fronste haar wenkbrauwen. “Ben jij geen…”
“Ja, een beroeps”, zei Ian.
“Ze zegt dat ze bij ons wil, maar…”, verzuchtte Kayla.
“Geen sprake van!”, schreeuwde Xandrijn weer. Hij viel nu niet meer aan, maar zijn woede en weigering was er niet minder om.
“Ik vertrouw haar”, zei Seija zacht. Ze keek Vania aan. “Echt, ik begrijp dat dat raar klinkt, maar ik heb er mijn redenen voor.”
“En jullie?”, vroeg Vania aan de anderen.
“Nooit”, viel Xandrijn weer uit. Hij wilde verdergaan, maar Vania kapte hem af.
“Ian?”
“Ik weet het niet, Seija heeft een punt, maar ze is een beroeps en…”
“Daar sluit ik me bij aan”, knikte Kayla. Vania zuchtte, het was duidelijk dat de anderen nu op haar oordeel wachtten.