04 Catharina Platt / Edward Cullen

Ik legde me hoofd op de tafel en dacht diep na.
Na 80 jaar duikt ie dan opeens op, dat moest geen toeval zijn, ik voelde het wraakgevoel weer omhoog borrelen en ik baalde me vuisten. Ik was boos op hem niet omdat ie mij heeft veranderd maar omdat hij dit ook Scarlett heeft aangedaan.
Het hout van de keukentafel versplinterde in me handen en ik haalde ze voorzichtig los en zag de grote happen uit het hout. Ik wist zeker dat als ik hem in me handen zou krijgen dit met hem zou gebeuren en dat niet lang meer zou leven.
Ik stond zuchtend op en liep naar de voordeur.

Ik trok me dokters jas weer aan over me kleren en liep naar buiten waar ik dokter Cullen zag praten met een meisje die haar arm tegen haar borst had gedrukt. Ik liep er voorzichtig naar toe en zag een brons harige jongen naast haar staan met zijn hand op haar onder rug.
Meteen voelde ik me de wraak weer opborrelen, hij, hij was het, ik baalde me handen weer tot vuisten en schold hem in gedachten uit voor alles wat ik kon bedenken. Met een ruk keek hij op en boorde toen zijn goudkleurige ogen in de mijne, Hij keek me geschrokken aan en richten zich toen weer op Dokter Cullen.
'Dokter Platt er is een spoedgeval!' Een verpleger kwam op me af rennen.
'Waar?' Hij legde het uit en hij rende toen meteen weg en ik zuchtte.
Ik liep de richting waar hij heen rende en je raadt het al dat was langs die gast. Dokter Cullen keek me vriendelijk aan terwijl het meisje me aankeek met een half open mond en de jongen snel weg keek. Dokter Cullen pakte me arm en ik stond meteen stil
'Ik kom er zo snel mogelijk aan.'
'Ik zal het melde.' Ik keek de jongen nog één keer fel aan en liep toen weg.

Edward p.o.v.
Wat in hemelsnaam deed zij nu weer hier, oké ik had het kunnen verwachten na dat haar zus verschenen was op school maar wat deed zij in het ziekenhuis.
'Edward kom je.'Bella trok met haar goede arm aan me hand en ik knikte.
'Ik kom.'Ik wierp nog één keer een blik in de gang waar ze was verdwenen en liep toen met Bella mee.