3.

Harry:
'Harry, ga je mee ontbijten?' hoorde ik iemand zeggen.
Ik opende mijn ogen en zag dat Ron al omgekleed naast zij bed stond. Hij keek me aan.
'Ga maar vast. Ik kom zo wel.'
Hij knikte en liep de slaapzaal uit.
Ik stond op en rekte me uit.
Daarna deed ik mijn kleren aan en zette mijn bril op.

Terwijl ik de Grote Zaal inliep, gleed mijn blik over de hoofden van verscheidene leerlingen. Op zoek naar Rose Swann.
Ik kon haar nergens vinden. Teleurgesteld ging ik zitten.
'Slecht geslapen, Harry?' vroeg Hermelien. Ik knikte.
'Je ziet er echt dood uit, man.' merkte Ron op. Hermelien gaf hem een zachte duw.
'Trouwens, moet die Rose Swann niet wat eten? Want ik zie haar nergens..' vroeg Ron.
'Ik weet het niet. Misschien heeft ze al gegeten?' vroeg Hermelien.
Ik staarde naar de lerarentafel. Perkamentus was er niet.
Ik nam een hap van een bagel en dronk wat pompoensap.
De bel ging. Lui stond ik op en hees mijn tas over mijn schouder. Anderling was langs geweest voor de roosters, het eerste uur was Toverdranken, van Sneep. Geweldig.
Ik liep de gang door, richting de kerkers, met Ron en Hermelien aan mijn zijde.
Samen met wat andere Griffoendors en Zwadderaars stonden we bij de deur. Ik zag Malfidus ongeïntresseerd tegen een muur leunen. Patty Park praatte tegen hem en hij gaf kortaf antwoord.
Opeens verscheen er een buik om de hoek, gevolgd door de rest van het lichaam. Het was Sneep niet. Het was Professor Slakhoorn.
Hij opende de deur en liet de leerlingen binnen.
Ik ging achteraan zitten, samen met Ron en Hermelien, aan een tafel voor drie.
Malfidus ging samen met Patty aan een tafel zitten. De tafel naast hem was vrij.
'Zo. Jongens en meisjes! Ik ben jullie nieuwe leraar Toverdranken.'
'Wát?''Huh..''Dat meent u niet.' klonk er geschrokken.
'Professor Sneep zal voortaan les geven in Verweer tegen de Zwarte Kunsten.'
'Nee!' riep ik geschrokken. Niet Sneep. Iedereen behalve hem!
'Harry, jongen. Het is nou eenmaal zo.'
Woedend keek ik naar het schoolbord. Sneep als leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten? Onmogelijk.
Ik kon me de rest van de les niet concentreren. Slakhoorn vertelde over een paar toverdranken die hij speciaal voor deze les had gebrouwen en vroeg aan Hermelien hoe ze heette. Natuurlijk wist ze alles.
Er was één toverdrank die precies rook naar datgene waarvan de ruiker zou houden. Ik ving de geur op van bloemen, vers gemaait gras, en de geur die je ruikt nadat het geregent heeft. Precies hetzelfde wat ik rook bij Rose Swann.
Slakhoorn lulde nog wat door, maar ik luisterde niet meer. Ik was in gedachten vrzonken.
Totdat er zachtjes op de deur werd geklopt.
'Binnen.' zei Slakhoorn verbaasd.
De deur ging piepend open en Rose Swann verscheen in de deuropening. Net zoals de vorige keer, was ze beeldschoon.
Ze had een schooluniform aan, maar de kleuren van de afdeling waar ze eigenlijk bij zou moeten horen, misten. Haar witte blouse vormde een mooi contrast met haar grijze rok. De bovenste twee knopen waren los, waardoor ze een decolleté had, maar het zag er niet verkeerd uit.
Ze had de zelfde grijze sokken aan als ieder ander meisje hier op school, maar toch straalde ze.
Zonder iets te zeggen liep ze naar binnen, richting Slakhoorn.
Toen ze langs mijn tafel liep, ving ik weer de geur op van bloemen, vers gemaaid gras en regen.
Ze gaf een briefje aan Slakhoorn. Hij pakte de leesbril die om zijn nek hing en zette hem op. Daarna las hij het briefje door en knikte. Hij gebaarde naar de lege plek naast Draco Malfidus.
Ze liep ernaar toe en ging zitten.

Draco:
Mijn hart ging als een razende te keer. Ze ging zitten en sloeg haar armen op de tafel over elkaar.
Onbewust schoof ik een beetje dichterbij. Ik snoof haar geur op, die nog steeds hetzelfde rook als in de trein. Bos, oceaan en sneeuw.
Ze bukte naar rechts om haar boeken uit haar tas te halen. Daarna kwam ze weer overeind. Ze opende haar boek.
Ik schudde mijn hoofd en keek weer naar het bord.
'Draco? Alles goed met je?' vroeg iemand.
Ik keek naar links en zag dat het Patty Park was.
'Ja, ja.' antwoorde ik. Ze keek me jaloers aan.
Slakhoorn begon weer te praten, zonder nog verdere aandacht te geven aan Rose Swann.
De rest van de les zweeg ze en maakte aantekeningen. Maar ze leek geen aandacht te besteden aan de uitleg van Slakhoorn. Ze schreef gewoon klakkeloos op wat hij zei, zonder erover na te denken.
Alsof ze alles al wist..