083

083

Sarahjeanne Wilder

De weken kruipen voorbij en langzaam neemt de herfst het over van de zomer. De dagen worden korter en de temperatuur glijdt omlaag.
X Factor loopt op zijn einde en Liam zit er nog steeds in. Natuurlijk ben ik blij voor hem, maar ik ben ook bang om hem te verliezen. De afgelopen shows ben ik er niet bij geweest, gewoon omdat ik het niet kon. Het doet me goed om hem gelukkig te zien en om hem te zien stralen bij de andere jongens. Een zucht rolt over mijn lippen en ik leun met mijn hoofd tegen het raam. Ik zit op mijn/Liam’s kamer in de vensterbank. Ik mis hem zo verschrikkelijk en wou dat hij hier bij mij was. Vanavond zijn de Semi Finals en Liam zou me wat aandoen als ik er niet bij ben. Sinds ik niet meer bij de live shows ben geweest, negeer ik ook zijn telefoontjes. Hij belt elke dag, maar opnemen doe ik niet. Ook zijn sms’jes negeer ik volkomen. Ik ben dan ook bang voor zijn reactie vanavond als ik weer voor zijn neus sta, nadat ik hem wekenlang heb genegeerd.

‘Sarah! Kom je, we gaan vertrekken.’ Karen roept naar boven. Ik pak mijn spullen en loop naar beneden. Niemand van Liam’s familie weet dat Liam en ik elkaar al weken niet hebben gesproken. Meestal belt hij naar mijn mobiel en als hij naar huis belt, vraagt hij niet naar mij en spreekt er ook niet over.
Na drie uur te hebben gereden, komen we aan bij het X Factor gebouw. Ik loop naar binnen en zoek een plekje, ik kom tussen Ruth en Nicola in te zitten. ‘Wij gaan Liam nog even opzoeken. Gaan jullie mee?’ Geoff kijkt ons vragend aan. Ruth en Nicola stemmen in en omdat ik niet alleen wil achterblijven, ga ik ook maar mee. We lopen naar de kleedkamers en komen een deur tegen met ‘One Direction’ erop. Karen klopt even kort en Niall opent de deur. Vrolijk begroet hij ons en laat ons naar binnen lopen. De andere jongens begroeten ons ook even kort. Ik laat mijn ogen door de ruimte glijden en kom tot de conclusie dat Liam er niet is. ‘Waar is Liam?’ Vraagt Ruth dan. ‘Hij is zijn kleren halen.’ Vertelt Zayn. Op dat moment gaat de deur open en verschijnt Liam in de deuropening. Zijn ogen vinden meteen de mijne. Ik weet dat hij zich gekwetst gevoeld, alsof ik hem in de steek heb gelaten. Hij legt zijn kleren op de bank en loopt meteen de kamer weer uit. Ik voel mijn wangen rood worden en mijn ogen waterig. Het is mijn schuld dat hij wegliep. Iemand slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen zich aan. ‘Wat is er gebeurd?’ Ik hoor Louis zijn stem in mijn oor en kom tot de conclusie dat hij degene is die zijn armen om me heen heeft geslagen. Ik schud zachtjes mijn hoofd. Ik moet dit zelf oplossen, zonder de hulp van iemand anders. Ik wring me los uit zijn armen en loop de kamer uit. Ik voel de ogen van iedereen op me branden, maar ik doe er niets mee. In mijn hoofd ga ik alle plekjes af waar Liam kan zijn. Geen enkel plekje lijkt goed genoeg. Waarschijnlijk is hij bij iemand anders. Een tikje teleurgesteld ga ik terug naar de zaal en ga op mijn plek zitten. Het duurt nog een uur voordat de show begint, normaal zitten we nu gezellig te praten met de jongens en hun families. Ik zie dat er een gedaante op me af komt lopen. Als diegene dichterbij komt, zie ik dat het Liam zelf is. Hij zakt naast me neer en kijkt voor zich uit. Geen van ons zegt iets en de spanning is om te snijden. Backstage zie ik Niall en Zayn naar ons kijken met een bezorgde blik in hun ogen. Ik besluit om de eerste stap te zetten en draai me om naar Liam.