Reason 003.

Niemand die precies weet hoe jij je voelt,
Niemand die weet wat jij hebt mee gemaakt,
Niemand die jou keuzes net zo zal snappen als jij ze snapt,
Niemand die het verhaal van jou kant zal snappen ,
Niemand die je echt zou kunnen troosten als het nodig is,

In deze wereld vol haat en verdriet,
Niemand die het merkt,
Wat er allemaal om me heen gebeurt?
Meisjes zijn onzeker en snijden zichzelf,, waarom? Alleen maar door de woorden die een ander te hard op spreekt,
Jongens die elkaar opwachten en na school in elkaar slaan,, waarom? Omdat niet iedereen het zelfde is,
Mensen die zich niet veilig voelen in een omgeving die veilig hoor te zijn,, waarom? Omdat ze zelfs daar worden uit gescholden ,
Waar gaat het naartoe met deze wereld?
De woorden die een ander over jou zegt doen pijn, ze steken als messen,
De blikken die mensen je geven, ze laten je huilen want ze geven het gevoel dat jij hier niet hoort te zijn.
Een jong meisje van 15 die een eind aan haar leven wil maken, omdat ze teveel heeft mee gemaakt maar niemand die dat inziet,
Elke keer dat ik mezelf snij voelt het fijn, waarom? Dat zal ik nooit kunnen uitleggen,
De woorden die jij achter mijn rug om tegen mij zegt, zorgen dat ik me kut voel, dat ik zoiets doe..
Maar ik vraag me wel eens af,,
Is dit het allemaal wel waard??


Tevreden keek ik naar wat ik allemaal geschreven heb, dit was wat er nu op dit moment allemaal door mijn hoofd rond spookte. Ik sloot het boekje en verstopte het onder mijn kussen. Ik rekte mij uit en kwam tot de conclusie dat het nog maar 1 uur 's Middags was. Wat zal ik nu eens doen?
Eigenlijk zou ik nu de stad in moeten gaan voor nieuwe kleren, want ik heb alles achtergelaten thuis. Ja,, dat ga ik doen. Ik ga shoppen. Ik sta op , pak mijn tas op en loop naar beneden. Na 2x de verkeerde deur te hebben geopend kom ik eindelijk in de woonkamer. Ik zie er 3 jongens zitten, 1 met krullen, 1 met bruin haar in een kuif en de jonge die de deur zo straks open deed. Ik kuchte even en meteen keken alle jongens om. Ik glimlachte 'Uhm ik wil graag shoppen wil er iemand mee?' vraag ik en ik voel langzaam het bloed naar mijn hoofd stijgen. De jonge met de kuif staat enthousiast op 'Ja ik wel! Ik ben echt wel iets nieuws nodig' het kwam er een beetje gay uit en iedereen begon te lachen. 'Ik ga ook wel mee' zei de jonge met krullen en ook hij stond op en liep alvast de hal in om zijn jas te pakken. 'Niall , Liam komt zo weer thuis dus je bent maar een paar minuutjes alleen' zei de jonge met de kuif weer en ook hij pakte zijn jas. Niall , zo heet hij dus. ' Oke Byee!' zei Niall en hij keek weer naar de tv waar één of andere voetbal wedstrijd bezig was. De twee jongens met wie ik zou gaan shoppen stonden al bij de deur. 'Gaat mevrouw mee?' vroeg de jonge met krullen lachend. Ik knikte en volgde hun de auto in.
Ik snap niet waarom ze mee wouden shoppen, maar het zal vast gezellig worden..