Hoofdstuk 20

Ik ren lachend de trap af met Charlie op mijn hielen. “Charlie stop”gil ik lachend. “Oh nee. Met jou ben ik nog lang niet klaar.” Ik ren de trap af en kom in de hal uit. Louis staat in de hal en kijkt me raar aan als ik rennend aankom. Als hij Charlie achter me ziet rennen, schudt hij lachend zijn hoofd. Ik kijk om me heen en ren dan de woonkamer in. Ik zie niemand in de woonkamer en ga achter een kast staan. Ik zie Charlie de woonkamer inkomen en om zich heen kijken. Hij is vast opzoek naar mij. “Aimee? Waar ben je?” Ik zeg niks en ga dichter bij de muur staan. “Aimee!” Charlie draait zich om en nu staat hij met zijn rug naar me toe. Nu kan ik hem laten schrikken. Ik pakt Charlie bij zijn schouders vast en zeg boe. Charlie springt een meter in de lucht en zucht als hij ziet dat ik het was. “Aimee. Laat me niet schrikken.” “Sorry, dat heb ik net gedaan.” Dan wordt ik opeens opgetild door Charlie en op zijn schouder gegooid. “Charlie laat me los. Nu”gil ik lachend. “Nee , sorry babe.” Charlie loopt naar de hal toe en ik zie Louis lachend naar ons kijken. Hij moet vast denken, wat voor een idioten wij zijn. “Sorry, Louis. Ik kan er ook niks aan doen dat Charlie zo'n idioot is.” “Wat”zegt Charlie. Hij laat me los en ik val van zijn schouder af. Gelukkig heeft Charlie me weer vast, voordat ik de grond raak. “Sorry”zegt hij verlegen. “Kan gebeuren.” Charlie en ik kijken elkaar aan en dan horen we opeens een kuch. Ik kijk op en zie Esther staan. “Wat zijn jullie aan het doen?” “Niks hoor. Ik viel omdat Charlie me losliet.” “Kleuters. Jullie zijn echt kinderachtig samen.” Ik rol met mijn ogen en Esther loopt weer weg. “Jullie zijn echt kinderachtig. Kleuters”doe ik Esther na maar dan met een raar stemmetje. Trut, dat ze er is. Charlie lacht even en zet me dan weer neer, zodat ik kan staan. “Ik ga maar naar huis denk ik.” “Ja, misschien is dat wel een goed plan.” Louis komt al aangelopen met mijn jas en ik knik dankbaar. Ik trek mijn jas aan en wil mijn tas pakken, als die al wordt aangegeven door Charlie. “Dank je.” “Geen dank.” Ik open de grote deur en ik zie dat het regent. Nee, daar heb ik dus helemaal geen zin in. Ik moet nog op Peter wachten omdat ik hem nog niet ge-sms’t hebt. “Het regent.” “Ja ik zie het”zegt Charlie. “En daar moet ik in wachten.” “Ik kan je anders wel naar huis brengen.” “Ik heb hier geen huis. Ik moet naar Peter.” “Peter?” “Ja.” “Is hij je vriendje?” “Nee, hij is gewoon een vriend.” “Oké.” “Jaloers?” “Nee hoor. Moet ik je naar Peter brengen.” “Ja is goed.” “Oké, wacht dan even dan ga ik mijn jas aantrekken.” “Oké.” Charlie rent naar binnen en komt even later terug met zijn jas aan. “Kom.” Charlie trekt me mee naar een garage naast het huis. Ik zie vier auto’s staan en mijn mond zakt open. Wat moet je nou met vier auto’s? “Met welke auto moet ik je thuis brengen?” Ik bekijk de auto’s en ik weet zeker dat ze allemaal super duur zijn. “De witte.” “Oké. Stap in, dan kan ik je naar Peter brengen.” Ik ga op de bijrijdersstoel zitten en Charlie gaat achter het stuur zitten.”Charlie drukt op een knopje en de garagedeur gaat langzaam open. Charlie start de auto en als de garagedeur helemaal open is, rijden we weg. Om een stilte in de auto te verkomen begin ik met praten. “Waarom heb je eigenlijk vier auto’s? Één is toch genoeg.” “Ja maar jij bent een meisje en ik een jongen. Jongens hebben iets met auto’s.” “Ja maar waarom?” “Ik zal eerlijk zijn, ik heb geen idee.” Ik lach om Charlie, waardoor hij ook moet lachen. “Sorry”zeg ik als ik uitgelachen ben. “Waarom?” “Ik was je aan het uitlachen.” “Dat doe je wel vaker, maar het is niet erg. Het is leuk, het hoort bij je.” “Dank je”zegt ik langzaam en twijfelend. “Het is een compliment.” “Dank je wel, dan. Weet je eigenlijk waar Peter woont.” “Nee. Heb jij zijn adres?” “Ja, wacht even.” Ik pak mijn tas en zoek naar het kaartje dat ik van Peter had gekregen. “Hebbes”zeg ik als ik het gevonden heb. Ik geef het kaartje aan Charlie. “Oh, hij woont daar. Ik weet waar dat is. We zijn er binnen twee minuten.” “Oké.” Charlie geeft het kaartje aan me terug en ik stop het weer in mijn tas. “Waar ken je Peter eigenlijk van?” “Van hier. Mijn baas kent hem en heeft aan hem gevraagd of dat hij me kon helpen in Engeland. Ik ken hem pas twee dagen.” “Echt? Ik dacht dat jullie al heel lang vrienden waren.” “Nee, dat niet.” Charlie gaat naar rechts en rijdt een wijk in. Ik zie het huis van Peter al. We zijn er dus al. Dat was snel. “Welk nummer moet je zijn?” “Dat huis daar”wijs ik. “Oké.” Charlie rijdt nog een stukje verder en stopt dan de auto. Hij kijkt me aan en ik voel dat ik bloos. “Het was gezellig vandaag, Aim.” “Daar heb je gelijk in.” “Ben je nog steeds boos?” “Nee, eigenlijk niet. Ik wil verder gaan en het verleden achter me laten. Ik vind het fijn om bij je te zijn. Het voelt fijn.” “Ik voel hetzelfde.” “Ik hoop je nog een keer te zien, als Esther dat wilt tenminste.” “Ach, die draait wel weer bij.” “Dat hoop ik dan maar.” Ik kijk Charlie aan en ik voel me een beetje ongemakkelijk. “Nou ik ga maar naar binnen.” “Ja.” Ik open de autodeur en stap uit. Ik loop naar de deur en pak de sleutel uit mijn tas, aangezien Peter die aan mij heeft gegeven. “Aimee”hoort ik achter me en ik draai me om. Charlie is uit de auto gestapt en staat achter me. “Mag ik een knuffel van je?” Ik kijk hem even aan.Charlie trekt een pruillipje en dat kan ik niet weerstaan. “Ja, hoor.” Ik stap naar voren en geeft Charlie een knuffel. Charlie slaat zijn armen om me heen en trekt me stevig tegen zich aan. Ik duw Charlie van me af en hij laat me los. Charlie pakt mijn hand vast en ik voel een papiertje in mij hand. Ik kijk Charlie verbaast aan. “Mijn nummer staat erop. Misschien kunnen we nog een keer bellen of zo.” “Dank je.” Ik glimlach nog even naar hem en draai me dan weer om naar de deur. Ik open de deur en draai me dan weer om. Ik lach naar Charlie. Hij loopt naar zijn auto en stapt in. “Dag poppetje.” “Dag honey bee.” Charlie zwaait naar me en ik zwaai terug voordat hij wegrijdt. Ik doe de deur dicht en loop het huis in. In de woonkamer is het donker. Misschien is Peter boven. Ik loop de trap op en loop naar Peter’s slaapkamer. Ik zie Peter op bed liggen en de tv staat nog aan. Hij is waarschijnlijk in slaapgevallen, toen hij tv aan het kijken was. Ik doe de tv uit en gooi een deken over Peter heen. Ik doe het licht uit en loop dan naar de kamer waar ik slaap. Ik trek mijn kleren uit en trek mijn pyjama aan. Ik poets snel mijn tanden en ga dan in bed liggen. Ik pak mijn mobiel, die ik op mijn nachtkastje hebt gelegd, samen met het briefje van Charlie. Ik zet Charlie’s nummer in mijn mobiel en stuur hem een sms’je.

Hé,
nu heb je mijn nummer ook.
Ik vond het gezellig vandaag.
Ik hoop dat we elkaar weer een keer zien.
Xx Aimee.

Na een paar seconden krijg ik al een berichtje terug.

Hé,
Ik was helemaal vergeten om jou nummer te vragen.
Dom van me.
Ik vond het ook super gezellig.
Tot snel.
X Charlie.

Ik glimlach even en leg dan mijn mobiel weg. Ik ben blij dat ik naar Charlie toe ben gegaan. Ik kan nu verder met mijn leven, zonder dat ik boos ben. Ik voel langzaam mijn ogen dichtvallen en val dan in slaap.