~Amy Green~

'Liefje wakker worden.' Hoorde ik mijn moeders stem. Het voelde alsof ik nog maar een halfuur lag te slapen. Ik deed vermoeid mijn ogen open. 'Er is iemand voor je.' Mompelde ze. Ik keek haar raar aan en keek op de wekker. Het was 1.00 welke mongool moest mij nu komen wakker maken. Ik ging recht zitten, ik knikte naar mijn moeder om te zeggen dat die persoon naar boven kon komen. Ze liep de deur uit en ik hoorde haar wat praten. Ik wreef in mijn ogen. Man het moet maar belangrijk zijn want ik ben dood op. Ik deed mijn ogen open en zag Zayn staan met een blauw oog en watjes in zijn neus. Ik keek hem met open mond aan. Ik sprong recht en keek hem aan. Ik gaf hem een knuffel, hij kreunde van de pijn. Ik liep hem los en ik keek hem bedroefd aan. Ik ging op mijn bed zitten en klopte naast me. Hij ging naast me zitten, ik pakte mijn boekje om te schrijven. Wie heeft je dit aan gedaan?. 'Harry.' Mompelde hij. Ik keek hem met grote ogen aan. Meende die gast dat nu. Had hij geen leven. Wat heb jij gedaan? Ik heb gezegd dat hij je met rust moet laten. En toen hebben we wat ruzie gemaakt.' Zei hij. Ik knikte. Ik keek hem aan en ging naar de badkamer ik pakte een proper washandje en maakte het nat met koud water. Ik pakte ook een zalfje en liep terug naar mijn kamer. Ik ging naast Zayn zitten en legde het washandje op zijn oog. Hij keek me dankbaar aan maar toch zag ik nog altijd pijn in zijn ogen. Ja hoe zou je zelf zijn. Ik haalde na een tijdje het washandje er af en smeerde voorzichtig het zalfje er op. 'Auw.' piepte hij. Ik keek hem aan. Hij keek op en ik keek recht in zijn bruine ogen. Ik zuchtte. Niemand heeft zo'n mooie ogen. Toen zijn oog verzorgd was pakte ik zijn hand en liep met hem naar de tuin ik zette me neer. 'Wat gaan we hier doen?' Vroeg hij verbaasd. Ik wees naar boven. Waar een helder mooie sterrenhemel stond. Hij keek met open mond naar het mysterie. Ja ik noemde het een mysterie. Hoe kon het dat ze zo mooi schijnen elke avond maar soms er ook niet waren. Ik vond het wonderbaarlijk. Ik keek naar de sterren. Er scheen er zoals altijd eentje feller dan de rest. Ik draaide me om naar Zayn die nog altijd naar de sterren was aan het kijken. 'Het is zo mooi.' Mompelde hij terwijl hij zijn hoofd naar mij draaide. Ik knikte. Ik keek diep in zijn ogen. Hij sloeg een arm rond mijn schouders en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. 'Het is echt mooi.' Zei hij. Ik zei niks. Ik wou het moment niet verpesten. Nu zaten we hier als twee kreupelen. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht toen ik voelde dat er twee lippen zich op mijn kruin plaatste. Ik keek naar boven en Zayn lachte ook. 'Ik laat je nooit meer gaan.' Mompelde hij. Ik grinnikte. 'Best Friends forever.' Mompelde hij erachter. Ik knikte. Ik stond recht en hij keek me verbaasd aan. Ik geeuwde, en hij snapte de hint. Hij stond recht en liep mee naar binnen. Een matras pakken was te laat dus sliep hij maar mee in mijn bed. Ik legde mij in mijn bed en voelde Zayn zijn armen rond mij en zo viel ik in slaap..